Μα να μην θυμάμαι που την είδα τη συνταγή αυτή.. 

Σε κάποιο βιβλίο πρέπει να ήταν... αλλά δεν θυμάμαι που.. 

Όταν τη διάβασα λέω σιγά.. σιγά μην γίνεται παγωτό από φύλλα συκιάς.

Θυμήθηκα πολλά πολλά χρόνια πριν που είμασταν στο χωριό του πατέρα μου στην Εύβοια διακοπές με τον αδερφό μου και νομίζω ότι οι γονείς μας θα ερχόντουσαν μερικές μέρες αργότερα. Ή ήταν και η μάνα μαζί μας και θα ερχόταν ο πατέρας μου μετά. Σημασία έχει που πήραμε την απόφαση με τον αδερφό μου και την ξαδέρφη μου τη Βαγγελιώ να πάμε να τον προϋπαντήσουμε πάνω στο βουνό. Ο δρόμος ήταν ένας δύσκολος χωματόδρομος και ο πατέρας μου θα χαιρόταν να μας δει... 

Ανεβαίνοντας λοιπόν μου ήρθε να πάω τουαλέτα.. και χαρτί δεν είχα. Είδα όμως μια συκιά και ρώτησα την ξαδέρφη μου αν μπορώ να χρησιμοποιήσω τα φύλλα της και μου είπε ότι μάλλον τρελός είμαι γιατί το γάλα της συκιάς είναι πολύ ερεθιστικό και μάλλον θα είχα θέματα.. 

Οπότε τα φύλλα της συκιάς δεν τα είχα καν για εξωτερική χρήση πόσο μάλλον για εσωτερική.. 

Βέβαια αργότερα στη ζωή έμαθα για ένα τυράκι καλοκαιρινό που το πήζουν σε κάποιο νησί χρησιμοποιώντας το γάλα της συκιάς οπότε σκέφτηκα ότι υπάρχουν χρήσεις και χρήσεις και μάλλον η υψηλή θερμοκρασία μάλλον το αδρανοποιεί τουλάχιστον σε ότι έχει να κάνει με τις δερματικές αντιδράσεις.. 

Πίσω στο παγωτό τώρα λοιπόν.. Καθώς το έψαχνα λίγο έμαθα ότι το βγάζουν και σε 2-3 καλά εστιατόρια της Αθήνας όπως ας πούμε στη Χύτρα και επίσης το έχει φτιάξει και ο Lebovitz οπότε λέω κοίτα να δεις Γιάννη, πρέπει να το δοκιμάσεις.

Και το δοκίμασα. Και ήταν αποκάλυψη η γεύση του.. Δεν θυμίζει σύκο... το φρούτο δηλαδή... έχει άλλο χαρακτήρα πιο βοτανικό, λίγο μοιάζει με καρύδα και έχει ένα υπέροχο άρωμα.. Μου θύμισε λίγο το άρωμα σύκο-αλάτι που φτιάχνει ο Νίκος στο ΚΚ's Lab στην Αξαρλιάν και είναι το αγαπημένο μου..

Είναι μια συνταγή με κρόκους και λοιπά, κανονική συνταγή για παγωτό δηλαδή.. 

Ας δούμε τι θα χρειαστούμε: