Πρώτη φορά δοκίμασα μπλούμπερις και πανκέικ στην Αμερική το 1985... Είχα πάει να δω τη θεία Σάντυ (εγώ ήμουν τότε 16 και εκείνη άντε να ήταν 19) και μόλις είχε παντρευτεί με τον θείο μου τον Γιώργο (ή αλλιώς Ναύτη, όπως τον λέγαμε στο σπίτι) μιας και πριν μεταναστεύσει για Αμερική δούλευε στο Εμπορικό Ναυτικό.
Τους αγαπούσα και τους αγαπώ πολύ και πέρασα τότε στο σπίτι τους 3 μήνες που εν πολλοίς μου άλλαξαν τη ζωή... 

Τα πρωινά που μου έφτιαχνε η Σάντυ ήταν θεΙκά και τεράστια... Στους 3 μήνες πρέπει να πήρα 10 κιλά και δεν με γνώρισαν όταν γύρισα.. Τέλος πάντων... 

Εκεί στο Νιου Τζέρσεϊ καλλιεργούν πολλά μπλούμπερι και τα είχα τσακίσει... 
Μου έφτιαχνε επίσης ωραία πάνκέικ από κουτί σαν αυτό με το γάλα με έτοιμο μείγμα που το αγόραζες από το σούπερ μάρκετ! Απίστευτη ευκολία αλλά κάποια στιγμή ήθελα να μάθω να τα φτιάχνω σωστά... 

Μέχρι που βρήκα αυτή τη συνταγή που ΟΚ δεν είναι και ότι πιο αθώο μιας και το άτομο θα φάει 60 γρ βούτυρο τουλάχιστον... χωρίς αυτό που θα βάλει από πάνω... 

Δοκιμάστε τη όμως.. Είναι καταπληκτική συνταγή και δεν χρειάζεται το μείγμα να μείνει στο ψυγείο για ένα βράδυ... βέβαια τώρα που το σκέφτομαι λέω να φτιάξω και αύριο να δοκιμάσω με το μείγμα στο ψυγείο και να χτυπήσω τη μαρέγκα τελευταία ώρα και να την ενσωματώσω λίγο πριν τα ψήσω... 
Θα σας κρατήσω ενήμερους... 

Και φυσικά δεν χρειάζεται να βάλετε μπλούμπερι... αλλά αν βρείτε και ιδίως από τον Νικολάου βάλτε... Θα σας ξετρελάνουν!