Όταν είμασταν μικροί και είχαμε κάτι να γιορτάσουμε οι γονείς μου μας πήγαιναν στην Κηφισιά και συγκεκριμένα στο Κεφαλάρι για να φάμε στον Πάππα ή στην Καπριτσιόζα... 
Κάποιοι από εσάς μάλλον θα θυμούνται τα εστιατόρια αυτά σαν τα "καλά" εστιατόρια των βορείων προαστίων.. Οι περισσότεροι όχι... αλλά οκ.. ρωτήστε τους γονείς σας.. Μπορεί να χαμογελάσουν.

Ο καυγάς πάντα που είχαμε στο τραπέζι ήταν πια σαλάτα να παραγγείλουμε... τη σαλάτα του Σεφ ή την σαλάτα του Καίσαρα.. Σχεδόν πάντα παίρναμε του Σεφ αλλά καμιά φορά μου έκαναν τη χάρη και παίρναμε του Καίσαρα με το ωραίο ντρέσινγκ και την τριμμένη παρμεζάνα από πάνω.
Προσπαθώ να θυμηθώ αν είχε και αντζούγιες για διακόσμηση ή όχι και δεν μπορώ οπότε αν θυμάται κανείς μου λέει... 

Χρόνια μετά έμαθα ότι η σαλάτα δεν πήρε το όνομα του Ιουλίου Καίσαρα όπως νόμιζα σαν παιδί και τον φανταζόμουν με την στολή του και την περικεφαλαία να τρώει τη σαλάτα του (παιδί ήμουν, τι θέλετε τώρα;) αλλά πήρε το όνομά της από έναν Ιταλοαμερικάνο ο οποίος την έφτιαξε πρώτη φορά στο εστιατόριο με το όνομά του στην Τιχουάνα του Μεξικού κατά τη διάρκεια της ποταπαγόρευσης της δεκαετίας του 1930 στην Αμερική... 

Ο μύθος λέει ότι κατά την γιορτή της 4ης Ιουλίου είχε τόσο κόσμο στο μαγαζί (Οι Αμερικάνοι πήγαιναν στο Μεξικό τότε γιατί μπορούσαν να βρουν αλκοόλ) που του είχαν τελειώσει τα πάντα και έτσι έφτιαξε ο άνθρωπος μια αυτοσχέδια σαλάτα με ότι του είχε μείνει... 
Το εντυπωσιακό ήταν ότι τη σαλάτα την έφτιαχνε στο τραπέζι ενώ ο πελάτης τον έβλεπε να ανακατεύει τα αυγά με το λάδι και το λεμόνι και τη σάλτσα γουόστερ και ήταν μια ιεροτελεστία πως να το κάνουμε... 
Το ντρέσινγκ δεν είχε καν αντζούγιες τότε... η γεύση ερχόταν από τη σάλτσα γουόστερ η οποία περιέχει αντζούγιες... 

Τέλος πάντων για να μην τα πολυλογούμε ο αδερφός του Καίσαρα την βελτίωσε βάζοντας μέσα αντζούγιες και την ονόμασε Aviator η οποία μετά ονομάστηκε ξανά Σίζαρ και φτάσαμε εδώ που είμαστε... 

Στη δική μου σαλάτα χρησιμοποιώ έτοιμη μαγιονέζα για ευκολία αλλά κάποια στιγμή θα κάνω την κανονική εκτέλση και θα την ανεβάσω και αυτή... 

Προς το παρόν δείτε αυτή την εύκολη παραλλαγή όπου το κοτόπουλο το πανάρω και το τηγανίζω έτσι για να αυξήσω ακόμα περισσότερο τις θερμίδες... Βοήθειά σας και βοήθειά μου.... 

Αλλά τουλάχιστον αν σας ρωτήσει κάποιος τι έφαγες χτες να πεις: "μια σαλατούλα έφαγα μωρέ" :-) 

Α! φέτος συμπληρώνονται 95 χρόνια από την πρώτη φορά που την έφτιαξε κάποιος! Καλή σας όρεξη!