Πρωτομαγιά σήμερα..
Και ανάμεσα στις ευχές που έδωσα και πήρα, ένας καλός φίλος μου είπε: Γιάννη, κοίταξε μη φας κανένα λουλούδι σήμερα, γιορτάζουν!!!
Είχε δίκιο λοιπόν, οπότε και εγώ τη συνταγή αυτή την ανεβάζω στις 2 Μαΐου αν και εγώ το γλυκάκι μου το έφαγα σήμερα :-)
Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα συνταγή γιατί έχει ένα από τα αγαπημένα μου φυτά μέσα, τη Λουίζα.. Την αγαπώ πολύ, μοσχομυρίζει, την έχω κάνει και βίντεο πέρσι.. :-) Φέτος λοιπόν μόλις ξεκίνησε να βγάζει φύλλα οπότε βρήκα την ευκαιρία να πάρω μερικά για να κάνω το γλυκό.
Με τα φύλλα της αρωμάτισα και το ζελέ αλλά και τη μους σοκολάτας.. Δεν το έγραψα στον τίτλο όμως γιατί ήδη ήταν πολύ μεγάλος..
Ελαφρύ γλυκό, το βάζω σε ένα μικρό ποτήρι του κρασιού και είναι ότι πρέπει. Καλό είναι, καθώς τρως να βουτήξεις το κουτάλι μέχρι κάτω για να πάρεις και ζελέ και σοκολάτα. Οι διαφορετικές υφές νομίζω ότι είναι πολύ ταιριαστές.
Το σερβίρω με λίγο γιαούρτι πρόβειο. Η οξύτητα του γιαουρτιού ταιριάζει και κόβει την γλύκα της σοκολάτας και ταιριάζει με το χυμό λεμονιού που έχει μέσα το ζελέ.
Μια συνταγή για μεγάλους που όμως νομίζω ότι και στα παιδιά θα αρέσει πολύ!
Ας δούμε τι θα χρειαστούμε: