Με πήρε τηλέφωνο η φίλη μου η Αφροδίτη. Είχα καιρό να την ακούσω. 
Είμασταν μαζί στο πανεπιστήμιο και ακόμα και αν δεν βρισκόμαστε συχνά κάθε φορά που μιλάμε είναι σαν να μην έχει περάσει μια μέρα.. 
Μέσα σε όλα ξέχασα να της πω ότι επέστρεψε ο Χανδρής στην Ελλάδα! :-) Ελπίζω να το διαβάσει από εδώ... 

Τέλος πάντων.. Η Αφροδίτη που λέτε είναι αυτή που με έφερε σε επαφή με τους Οδηγούς.. Ξέρετε ομάδες πουλιών, μεγάλους οδηγούς και τέτοια!! Είχα ξεκινήσει και εκπαίδευση για να γίνω στέλεχος μια εποχή και είχα κάνει τους δύο Κύκλους στο Ξυλόκαστρο θυμάμαι.. Για το τι μιλούσαμε δεν θυμάμαι αλλά την καρυδόπιτα που μας είχαν κάθε πρωί τη θυμάμαι ακόμα.. 
Μέσω της Αφροδίτης γνώρισα τις Ελένες, τη μικρή και τη μεγάλη, τη Μαίρη, την Τάντα στη Δράμα και βέβαια τον Λευτέρη και ου... με έχουν σημαδέψει όλα αυτά και μόνο γι' αυτό θα της χρωστάω ευγνωμοσύνη. Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που την αναφέρω εδώ.. Η προηγούμενη ήταν όταν έκανα τις σταφίδες μου για φέτος.. :-) 

Μου είπε λοιπόν ότι ήθελε μια συνταγή για να την βάλει σε ένα newsletter που θα στείλουν στους οδηγούς (μικρούς και μεγάλους) που να μπορούν να την ετοιμάσουν και τα μικρότερα ακόμα παιδιά μαζί με τους γονείς τους. Με ρώτησε αν έχω κάτι στο νου μου και της είπα ότι κάτι θα βρω.. 

Δεν είναι καθόλου εύκολο να ξέρετε να βρεις συνταγές που δεν θέλουν μαγείρεμα και φούρνους και εστίες και να είναι αρκετά απλές ώστε να μπορεί και ένα παιδί να τις κάνει. 

Τα τρουφάκια όμως συνήθως πληρούν αυτούς τους κανόνες... 
Οπότε σκέφτηκα μια συνταγή που είναι εύκολη και με λίγα υλικά και μπορεί να την κάνει ο κάθε ένας. 

Υλικά, βασικά υλικά, έχει μόνο τρία. Αμύγδαλα σπασμένα, καρύδα και ζαχαρούχο γάλα. Βέβαια μπορείς να την εμπλουτίσεις αρκετά αλλά νομίζω ότι για αρχή είναι μια χαρά! 

Για να δούμε λοιπόν τι θα χρειαστούμε!