Αγαπώ πολύ τις μολόχες.. Έχουμε πολλές εκεί που ζω.. 

Μικρός που έπεφτα συχνά στις τσουκνίδες έτριβα το πονεμένο μέρος με φύλλα από μολόχα. 

Ο παππούς έλεγε ότι πάντα δίπλα σε μια τσουκνίδα φύτρωνε και μια μολόχα, γιν και γιαν και ο θεός μαζί μας. 

Μεγαλώνοντας είδα ότι καμία σχέση οι μολόχες με τις τσουκνίδες τουλάχιστον το που φυτρώνουν αλλά σαν παιδάκι καλή ήταν η ιστορία.. 

Πάντως τις μολόχες τις λάτρευα.. σαν λουλούδια βέβαια δεν κρατούσαν πολύ αλλά δεν με ένοιαζαν τόσο τα λουλούδια τότε. 

Αυτό που μου άρεσε ήταν τα "ψωμάκια" της μολόχας, οι σπόροι της δηλαδή που όταν είναι άγουροι μοιάζουν λίγο σαν το ψωμί μαργαρίτα που παίρναμε από το φούρνο. 

Σε άλλες χώρες τα λένε τυράκια αλλά όπως και να το πεις σαν παιδιά με τον αδερφό μου τα ταράζαμε. Πολύ νόστιμα ήταν! 

Μεγαλώνοντας έμαθα ότι τις μολόχες τις τρώμε και ότι τα βλαστάρια και τα φύλλα μπορούμε να τα βάλουμε σε σαλάτα ωμά ή να τα σιγοβράσουμε λίγο και να τα βάλουμε σε ομελέτα. 

Επίσης έμαθα πόσο μαγική είναι η μολόχα μιας και τα φύλλα, τα λουλούδια, τους μίσχους και τη ρίζα ακόμα μπορούν να μας βοηθήσουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε περιπτώσεις δυσκοιλιότητας, προβλημάτων με την απόχρεμψη, τονωτικό του εντέρου, διουρητικό αλλά και σαν βοηθητικό σε πονεμένα πόδια ή σε φλεγμονές του δέρματος. 

Από τα μέρη του φυτού φτιάχνουμε έκχυμα, αφέψημα, βάμμα αλλά και καταπλάσματα. 

Για να δούμε όμως ποιες οι διαφορές τους. 

Τα εκχύματα και τα αφεψήματα συνήθως γίνονται από ξερά βότανα. Αφήνουμε δηλαδή τα μέρη του φυτού που χρησιμοποιούμε να ξεραθούν στην σκιά και μετά από αυτά κάνουμε τα εκχύματα και τα ροφήματα. 

Το βάμμα γίνεται και από ξερά και φρέσκα μέρη του φυτού. 

Το έκχυμα τώρα είναι κυρίως για πιο ευαίσθητα μέρη του φυτού όπως τα λουλούδια ή τα φύλλα. Σε αυτό ένα μέρος από τα λουλούδια ή τα φύλλα απλά μπαίνει με καυτό νερό σε μια κανάτα και στην ουσία υπάρχει μια διαβροχή του φυτού από το νερό. 

Παίρνουμε ένα ρόφημα λοιπόν όπως κάνουμε με το τσάι στα σακουλάκια που τα βάζουμε απλά σε βραστό νερό. 

Το αφέψημα τώρα γίνεται κυρίως σε λιγότερο ευαίσθητα μέρη του φυτού και εκεί βράζουμε το μέρος του φυτού μαζί με νερό για κάποια ώρα ώστε να περάσουν τα συστατικά του στο νερό και να το πιούμε μετά. Είναι όπως κάνουμε το τσάι του βουνού που το βράζουμε μαζί με νερό (κοτσάνια, φύλλα και άνθη) και το πίνουμε μετά. 

Το βάμμα είναι κάτι διαφορετικό. Δεν χρειάζεται θέρμανση και αντί για νερό χρησιμοποιούμε οινόπνευμα. Ανάλογα το πόσο ευαίσθητα είναι τα μέρη του φυτού και από το αν είναι φρέσκα ή αποξηραμένα θα πάρουμε την απόφαση για το πόσοι βαθμοί θα είναι το αλκοόλ που θα χρησιμοποιήσουμε. Όσο πιο σκληρό το μέρος του φυτού τόσο περισσότερους βαθμούς πρέπει να έχει το αλκοόλ... 

Εγώ σήμερα μάζεψα τις μολόχες της χρονιάς. Ένα μέρος από τα λουλούδια θα τα χρησιμοποιήσω για βάμμα και τα υπόλοιπα θα τα αποξηράνω για να έχω τον χειμώνα τον επόμενο και να φτιάχνω τα "τσάγια" μου... 

Φωτογράφισα τα λουλούδια και θα σας γράψω τι κάνω με το βάμμα κτλ αλλά επειδή για να είναι έτοιμο θα πρέπει να περάσουν 6 εβδομάδες το άρθρο θα το συμπληρώσω τότε. 

Επίσης μάζεψα και λίγα τρυφερά φύλλα και έκανα ντολμαδάκια με πλιγούρι και μια ωραία σάλτσα. 

Θα τα φωτογραφήσω και θα ανεβάσω και αυτή τη συνταγή στο σάιτ... 

Ας δούμε λοιπόν πως θα προετοιμάσουμε τις μολόχες μας...