Αυτό το γλυκό Κίτρο είναι η αγάπη..
Γιατί όχι άλλωστε..
Τι είναι η αγάπη...
Είναι γλυκιά, πολύ γλυκιά αλλά και πικρή.. πολύ πικρή..
Είναι ξινή ενίοτε ή γίνεται και ξινή και κάποιες φορές και αλμυρή.. ιδίως όταν δοκιμάζεις τα δάκρυα του αγαπημένου σου ή για να μην το πάμε τόσο μακριά, τις σταγόνες της θάλασσας πάνω στο κορμί του.
Είχα δυο Κίτρα.. Τα αγόρασα μαζί με κάτι περγαμόντα από τη λαϊκή την Τρίτη και μου είπε η καλή κυρία να τα κάνω αμέσως γιατί είναι ευαίσθητα..
Μεγάλα, αρωματικά και υπέροχα τα άφησα στο τραπέζι επάνω να δίνουν το άρωμά τους μερικές μέρες.
Και χτες βράδυ μιας και ήμουν έτσι αρκετά χάλια αφού σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος από το θάνατο του πατέρα μου είπα να το φτιάξω το γλυκό για να ξεφύγει λίγο το μυαλό μου.
Και μιας και είναι η γιορτή των ερωτευμένων σήμερα είπα να το κάνω πιο αγαπησιάρικο.. Οπότε το άφησα αρκετά πικρό και του έβαλα και λίγο αλάτι...
Είναι ένα πολύ εύκολο γλυκό και θα σας έλεγα να το δοκιμάσετε.. Αν αγαπάτε.. ή και αν δεν αγαπάτε.
Ας δούμε τι θα χρειαστούμε: