Μια ιστορία γνωριμιών...
Τελικά γιατί γνωρίζουμε κάποιους ανθρώπους; Γιατί μπαίνουν στη ζωή μας λίγο σαν σίφουνες κάποιοι και μετά εξαφανίζονται χωρίς μια κουβέντα;
Πως μας "ακουμπάνε";Τιι μας δίνουν; Τι ήθελαν;
Ερωτήματα πολλά τέτοιου είδους μου δημιουργεί κάθε φορά η συνάντηση με έναν νέο άνθρωπο ή φίλο.
Έτσι έγινε και με τον Jim. Έλληνας της διασποράς, με πολύ ενδιαφέρουσα παιδική ηλικία, ήρθε στην Ελλάδα με τα παιδιά του. Για ένα προτζεκτ αρχικά και ίσως στο βάθος της καρδιάς του να ήθελε να μείνει κιόλας.
Γνωριστήκαμε και γρήγορα ξεκίνησε μια ωραία φιλία. Με αρκετές διακοπές βέβαια λόγω δουλειάς, λόγω Covid κτλ κτλ κτλ..
Και μια μέρα πως τον ρώτησα ποιό είναι το αγαπημένο του γλυκό που δεν μπορεί να βρει στην Ελλάδα και μου είπε: η τούρτα βανίλια, μαρέγκα από το Cipriani's
Τι είναι αυτό τον ρώτησα, βρες το μου λέει.. και το βρήκα..
Ο προπάππους Τζουζέπε Τσιπριάνι λοιπόν που το επώνυμο προέρχεται από τον άγιο Κυπριανό δούλευε σαν μπάρμαν σε ένα ξενοδοχείο στη Βενετία. Εκεί γνώρισε τον Χάρυ Πίκερινγκ, πολύ καλό πελάτη του μπαρ... Όταν ο Χάρυ πήγε και του είπε ότι η οικογένειά του τον αποκλήρωσε γιατί έπινε πολύ ο Τζουζέπε του δανείζει χρήματα.
Ο Χάρυ χάνεται αλλά τέσσερα χρόνια μετά επιστρέφει, δίνει πίσω τα δανεικά στον Τζουζέπε και του δίνει και άλλα δέκα φορές τόσα για να τον ευχαριστήσει, και με τα χρήματα αυτά ο Τζουζέπε ανοίγει ένα δικό του μπαρ που το ονομάζει Harry's bar προς τιμή του Χάρυ...
Και αυτό είναι το γνωστό μπαρ στη Βενετία που δημιουργείται το πρώτο κοκτέιλ Μπελίνι και που θεωρητικά πρώτη φορά εκεί σερβιρίστηκε το πρώτο Καρπάτσιο..
Το Harry's bar αποκτά πολύ μεγάλη φήμη όταν έγινε το σημείο συνάντησης των διασήμων της εποχής και μετά ο Τζουζέπε συνέχισε με εστιατόρια, ξενοδοχεία μέχρι που τώρα η αλυσίδα Cipriani έχει εστιατόρια, μπαρ, καφέ και ξενοδοχεία σε όλο τον κόσμο και από το e-shop τους μπορείς να πάρεις από ζυμαρικά μέχρι τυριά και μπελίνι...
Το συγκεκριμένο γλυκό λοιπόν είναι μια τούρτα με τέσσερα λεπτά παντεσπάνια. Ανάμεσα σε κάθε κομμάτι από το παντεσπάνι υπάρχει μια πολύ ελαφριά κρέμα που είναι στην ουσία κρέμα γάλακτος χτυπημένη σε σαντιγί και ανακατεμένη με κρέμα πατισερί.. Όλο πολύ αεράτο και ελαφρύ...
Και όλη η τούρτα γύρω γύρω έχει μαρέγκα.. Που την καις με το φλόγιστρο και γίνεται ο πανικός..
Τρελάθηκα από την περιγραφή και μόνο...
Και αποφάσισα να την κάνω.. Και την έκανα... και έπαθα.. τη φωτογράφησα και του την πήγα. Ήθελα να τη δοκιμάσει γιατί δεν έχω δοκιμάσει εγώ την αυθεντική οπότε δεν ήξερα αν έμοιαζε..
Κοντά ήταν μου είπε. όχι τόσο τέλεια όπως η αυθεντική αλλά πλησίαζε αρκετά. Και μιας και μάλλον δεν θα πάω στο Cipriani's να δοκιμάσω την αυθεντική τώρα κοντά ε θεωρώ ότι μια χαρά είναι το αποτέλεσμα και αποφάσισα να την μοιραστώ μαζί σας..
Τον Jim δεν τον ξανάδα από τότε... Μήπως τελικά δεν του άρεσε η τούρτα και μου έλεγε ψέματα για να μην με πληγώσει;
Δοκιμάστε τη και πείτε μου..
Ας δούμε εδώ τι θα χρειαστούμε!