Δεν ήταν εύκολος ο Γενάρης και ο Φλεβάρης μέχρι τώρα…
Πολλές ώρες στο νοσοκομείο, στεναχώρια και λίγος ύπνος.
Ούτε πολύ κέφι για μαγείρεμα και για φωτογράφιση, το μόνο που ήθελα ήταν ένας ύπνος χωρίς εφιάλτες και χωρίς να περιμένεις να χτυπήσει το κινητό σου μέσα στη νύχτα να σου πουν τα άσχημα νέα.
Τελείωσαν όμως όλα αυτά και τώρα μπαίνουμε σε μια άλλη περίοδο που τα συναισθήματα ακόμα είναι μπλοκαρισμένα και προσπαθείς σιγά σιγά να επανέλθεις στην καθημερινότητα και την πραγματικότητα.
Δύσκολο.. Χρειάζεται προσπάθεια και στήριξη από τους γύρω σου, ακόμα και αν την αρνείσαι..
Επίσης να πω ότι αυτό το δίμηνο μου έδειξε ξεκάθαρα ποιοι είναι μαζί μου και ποιοι όχι.
Όχι ότι δεν το περίμενα από κάποιους αλλά πάντα είχα μια μικρή ελπίδα. Ε, τώρα δεν την έχω ούτε αυτή. Οπότε για καλό είναι και αυτό… πέφτουν οι μάσκες κτλ.. απόκριες κιόλας για!
Πάμε στα δικά μας τώρα…. Στα μαγειρικά και τα ωραία..
Για χρόνια τώρα έψαχνα να βρω μια ωραία συνταγή για βάση τάρτας. Απλή με βούτυρο, εύκολη στην παρασκευή της που να δίνει φύλλο τραγανό, με ωραίες στρώσεις που να μην γίνεται νιανιά, που να μην παπαριάζει ακόμα και με αρκετά υγρές γεμίσεις. Ήταν κάπως σαν την αναζήτηση για το ιερό δισκοπότηρο…
Μόνο που αντίθετα από το ιερό δισκοπότηρο τελικά την βρήκα.. :-) στο βιβλίο της Kate McDermott ‘Art of the pie”και έχει μόνο 3 υλικά (άντε 5 αν βάλεις και λίγο αλάτι και λίγο ζάχαρη αν τη θες γλυκιά) και δεν θέλει μίξερ, ούτε κουζινομηχανή και δεν είναι τόσο η συνταγή αυτή καθεαυτή, αν και σίγουρα η αναλογία αλευριού-βουτύρου βοηθάει, όσο ο τρόπος να τα ενώσεις όλα αυτά και να κάνεις μια ωραία ζύμη και μετά να την ανοίξεις σε φύλλο για την ταρτιέρα. Νομίζω ότι η συνταγή πάει παρέα με τον τρόπο παρασκευής και δεν αρκεί να σας δώσω μόνο τα υλικά για να τη φτιάξετε αλλά να σας εξηγήσω κιόλας το πως γίνεται…
Με τη συνταγή αυτή για το φύλλο έφτιαξα μια ωραία γλυκιά τάρτα και για γέμιση έβαλα σαγκουίνια… ολόκληρα… κομμένα σε λεπτές λεπτές φέτες… Χωρίς να τα βράσω… έτσι.. απλά..
Είναι μια εντυπωσιακά απλή συνταγή, που σε εκπλήσσει και μπορείς να την κάνεις σχεδόν με ότι “ξυνό” υπάρχει… Θα δοκιμάσω να την κάνω και με μανταρίνι… Για να δούμε..
Να πω ότι χάρηκα πολύ με τη συνταγή αυτή… ήταν σαν να με χάιδεψε στον ώμο και να έκανε τα πράγματα μέσα μου πιο ήρεμα και γλυκά. Και αυτό το χρειαζόμουν πολύ…
Λοιπόν πάμε να δούμε τι θα χρειαστούμε..