Τον Αντώνη τον ξέρω πολλά χρόνια τώρα. 
Μου τον γνώρισε η φίλη μου η Μαντώ με την αδερφή της οποίας ο Αντώνης ήταν συμφοιτητές στο βιολογικό.

Ήξερα ότι κατασκεύαζε υπέροχους κήπους μιας μετά από το Βιολογικό πήρε διδακτορικό στη Βοτανική και χρόνια τώρα διδάσκει κιόλας και μιας και είχα και εγώ τρέλα με τα φυτά και τους κήπους ήθελα πολύ να τον γνωρίσω. Τελικά αποδείχθηκε ότι και τα ταξίδια είναι ένα ακόμα κοινό μας πάθος οπότε περάσαμε ώρες μιλώντας για όλα αυτά. Οπότε να ευχαριστήσω από εδώ την Ηρώ και τη Μαντώ για την ωραία αυτή γνωριμία. 
Ξεκινήσαμε μια μεγάλη φιλιά λοιπόν με τον Αντώνη και κάποια στιγμή μου μίλησε για το όνειρό του. Να φτιάξει δηλαδή ένα μεγάλο κήπο σε ένα κτήμα που να υπάρχει και ένα μικρό σπιτάκι σε ένα μέρος πανέμορφο που να έχει όμως πρόσβαση σε τρεχούμενο νερό και να είναι και σχετικά κοντά στην Αθήνα. Αυτό ήταν το σημαντικό αλλά και το δύσκολο στον κήπο των ονείρων του Αντώνη... Γιατί άντε στην Ελλάδα πανέμορφα μέρη έχουμε, καμιά λίμνη και κανένα ποτάμι άντε τα βρίσκεις.. αλλά όλα αυτά και να είναι και σχετικά κοντά στην Αθήνα δεν είναι τόσο εύκολο...  
Οπότε για αρκετά χρόνια το όνειρο του Αντώνη παρέμενε όνειρο.  

Και μετά βρέθηκε στη Μύκονο να φτιάχνει τον κήπο μιας πλουσίας και διάσημης και εκεί γνώρισε τον τύπο ο οποίος έφτιαχνε το εσωτερικό του σπιτιού της πλουσίας και διάσημης. Το όνομα του τύπου Μαρτίκ... Και θα τον διαβάσετε πολλές φορές σε αυτό το μπλογκ γιατί είναι δραστήριος, δύναμη της φύσης, ταλαντούχος και υπέροχος άνθρωπος. 
Εκεί που μιλούσαν είπε τον πόνο του ο Αντώνης στον Μαρτίκ για αυτό το κτήμα δίπλα σε ένα ποτάμι... Και του λέει ο Μαρτίκ, α ωραία, έχω να σου προτείνω μέρος να πας να πάρεις αυτό το μέρος που ζητάς. 
Σιγά λέει ο Αντώνης, εδώ ψάχνω χρόνια και δεν έχω βρει τίποτε και εσύ το έχεις σίγουρο; 

Βέβαια απαντά ο Μαρτικ μιας και έχω ένα εξοχικό σε ένα χωριό κάτω από το οποίο περνάνε 2 ποτάμια και είναι και πανέμορφο και λιγότερο από 2 ώρες από την Αθήνα και πουλάνε και κτήματα.
Εκεί ο Αντώνης είπε, ΟΚ ας πάω να δω και αποφάσισε να πάει να ρίξει μια ματιά κρατώντας όμως μικρό καλάθι... 

Και έφτασε.. και είδε... και έπαθε πλάκα... γιατί ο Μαρτίκ είχε πάει, είχε καθαρίσει το υποψήφιο κτήμα, έφτιαξε και ένα τρομερό τραπέζι για τον Αντώνη και την παρέα του και ήρθαν τα παιδιά και έπαθαν πλάκα και το ερωτεύτηκαν όλοι.. Και φυσικά ο Αντώνης αγόρασε το κτήμα αμέσως... ένα κτήμα που τα 2 όρια του οποίου είναι 2 ποτάμια... που συναντώνται στη μύτη του κτήματος και φεύγουν προς τη θάλασσα. 

Κριός λέγεται ο μεγάλος ποταμός και εκβάλει στην Ακράτα στην Πελοπόννησο. 
Συνεβρό λέγεται το χωριό και είναι στα 600 μέτρα υψόμετρο 18 χιλιόμετρα από την παραλία.. Και το μέρος το φοβερό του Αντώνη είναι σε ένα από τα πιο μαγικά μέρη του χωριού.. 

Όταν γύρισε Αθήνα μου το είπε και άκουσα τον ενθουσιασμό του. Και είπα πρέπει να το δω και εγώ αυτό το μέρος.. Και πήγα, και το είδα και έπαθα κακό και γνώρισα και τον Μαρτίκ και κατάλαβα τι ωραία πράγματα γίνονται αν βρεθούν άνθρωποι με όραμα και όνειρα. 
Ο Αντώνης λοιπόν έφτιαξε ένα μικρό σπιτάκι πέτρινο 30 τετραγωνικά.. και ξεκίνησε να φτιάχνει τον κήπο του. 

Μετά από 7 ή 8 χρόνια ο κήπος έχει πια ωριμάσει και έχει θεριέψει.. Τα φυτά που είχε πρωτοβάλει έχουν γίνει δέντρα και από τότε έχει φυτέψει μερικές χιλιάδες ακόμα φυτά. Θάμνους, πόες, δέντρα.. μέχρι και μια σεκόια έχει.. από αυτά που γίνονται τα πιο ψηλά δέντρα στον κόσμο ξέρετε.. Προς το παρόν έφτασε τα 4 μέτρα αλλά συνεχίζει και αυτό είναι το καλό!

Μερικά πράγματα για τους κήπους γενικά τώρα. Όταν φτιάχνεις ένα κήπο πρέπει να έχεις υπόψη σου ότι αυτό που κάνεις σήμερα θα ωριμάσει και θα το δεις όπως πρέπει σε 3-5 χρόνια. Οπότε πρέπει να ξέρεις τα φυτά και τις ανάγκες τους για να τα βάλεις στα κατάλληλα σημεία. Δεν αρκεί να πεις ότι μου αρέσει αυτή η ορτανσία και θα την βάλω στον κήπο. Οι ορτανσίες θέλουν κυρίως όξινο χώμα και στην Ελλάδα δεν είναι εύκολο να το βρεις αυτό. Επίσης ένας θάμνος που σου αρέσει φτάνει στα 3 μέτρα ύψος και ένας άλλος στο 1 μέτρο. Ε, πρέπει να το ξέρεις αυτό και να μην φυτέψεις μπροστά τον μεγάλο και πίσω τον μικρό όσο και αν έχουν τώρα το ίδιο μέγεθος. Αλλά και τόσα άλλα πράγματα... Γι' αυτό και ένας κήπος είναι κάτι που αλλάζει συνέχεια και επίσης θέλει υπομονή και πολλές πολλές γνώσεις. Και ένα άλλο πράγμα. Βλέπεις τις αλλαγές με το πέρασμα των εποχών. Ένας κήπος αλλάζει από μέρα σε μέρα.. Αλλιώς είναι το χειμώνα, αλλιώς το φθινόπωρο, αλλιώς την άνοιξη και διαφορετικός το καλοκαίρι. Και φυσικά όταν τον σχεδιάζεις πρέπει να πάρεις υπόψη σου όλα αυτά. Γιατί πρέπει να έχεις φυτά που να δίνουν ενδιαφέρον στον κήπο όλο το χρόνο. Μα με λουλούδια, μα με τα φύλλα τους, μα με τα κλαδιά τους. Τι να τον κάνεις αν είναι ολάνθιστος μόνο τον Απρίλιο; τους επόμενους μήνες; δεν θα ζεις εκεί; δεν θα τον βλέπεις; Δύσκολα όλα αυτά. 

Ο Αντώνης ας πούμε φύτεψε μια σεκόγια που στην φύση φτάνει τα 80 μέτρα... την φύτεψε όταν ήταν 50 εκατοστά.. Τώρα θα μου πεις περιμένει ότι θα την δει να γίνει τόσο ψηλή; ούτε καν.. είναι αιωνόβια δέντρα και θα πάρει αιώνες για να φτάσει σε αυτό το ύψος.. Αλλά το ότι είναι τώρα στα 4 μέτρα είναι τρομερό... βλέπεις το μέλλον, τη συνέχεια, σαν να είναι κάτι που θα αφήσεις στον κόσμο, η κληρονομιά σου.. Μια σεκόγια θα μου πεις; ε ναι, και μια σεκόγια κληρονομιά στις επόμενες γενιές είναι..

Μετά από τόσα χρόνια ο κήπος του Αντώνη έχει πάρει πια τη μορφή που θα ήθελε. Ακόμα βέβαια γίνονται μικρές και μεγάλες επεμβάσεις αλλά τα περισσότερα είναι πια στη θέση τους.

Οι διαδρομές με το χαλίκι, οι λίμνες (έχει 3) ο ροδώνας, το κοτέτσι και ο λαχανόκηπος. Σημεία ενδιαφέροντος είναι η συλλογή με τα γιαπωνέζικα σφενδάμια του, η όχθη του ποταμού η αγάπη του για "παλιά" φυτά που δεν τα χρησιμοποιούμε πολύ στους κήπους, αλλά γενικά όλο αυτό το υπέροχο αίσθημα που σου φέρνει ένας όμορφος κήπος. 

Δυστυχώς ο κήπος δεν είναι επισκέψιμος αν και νομίζω ότι θα έπρεπε και ίσως γίνει στο μέλλον. Το χωριό αυτό αλλά και δίπλα το άλλο χωριό η Σελιάνα έχουν συγκεντρώσει πολύ δραστήριους και ενδιαφέροντες ανθρώπους και σε λίγο καιρό θα είναι προορισμός τρομερός... Ήδη στο Συνεβρό υπάρχει το θεματικό πάρκο Area Synest του Μαρτίκ και δίπλα στη Σελιάνα υπάρχει το Re-Green του Χρήστου και της Φλέρυς και η Λιβελούλα.. 

Είναι πάντως τρομερό πράγμα να φτιάξεις τον κήπο ή το μπαλκόνι σου, ή και μερικές απλά γλάστρες να έχεις στο σπίτι.. η σχέση που αποκτάς με τη φύση, ο χρόνος που δίνεις στην παρατήρησή όλων αυτών είναι χρόνος που παρατηρείς τον ίδιο σου τον εαυτό. Και παίρνεις μαθήματα.. Και αυτός είναι ο κύριος λόγος γιατί όλοι μας πρέπει να έχουμε ένα κήπο.. ή ένα μπαλκόνι... ή μια όμορφη γλάστρα. Ελπίζω κάπως λίγο να σας τσιγκλίσω με όλα αυτά να το δοκιμάσετε... 

Τον Αντώνη μπορείτε να τον βρείτε μέσω της εταιρείας του της Ecoscapes. Να σας φτιάξει τον κήπο σας λίγο δύσκολο γιατί τα παιδιά τρέχουν και δεν φτάνουν αλλά ποτέ δεν ξέρεις... 
Να πω εδώ ότι μαζί με τον Αντώνη και την Ecoscapes έχουμε κάνει τον κήπο στο σπίτι άρθρα για τον οποίο θα βρείτε εδώ... 

Καλό μήνα!