Μα να μην θυμάμαι που την είδα τη συνταγή αυτή.. 

Σε κάποιο βιβλίο πρέπει να ήταν... αλλά δεν θυμάμαι που.. 

Όταν τη διάβασα λέω σιγά.. σιγά μην γίνεται παγωτό από φύλλα συκιάς.

Θυμήθηκα πολλά πολλά χρόνια πριν που είμασταν στο χωριό του πατέρα μου στην Εύβοια διακοπές με τον αδερφό μου και νομίζω ότι οι γονείς μας θα ερχόντουσαν μερικές μέρες αργότερα. Ή ήταν και η μάνα μαζί μας και θα ερχόταν ο πατέρας μου μετά. Σημασία έχει που πήραμε την απόφαση με τον αδερφό μου και την ξαδέρφη μου τη Βαγγελιώ να πάμε να τον προϋπαντήσουμε πάνω στο βουνό. Ο δρόμος ήταν ένας δύσκολος χωματόδρομος και ο πατέρας μου θα χαιρόταν να μας δει... 

Ανεβαίνοντας λοιπόν μου ήρθε να πάω τουαλέτα.. και χαρτί δεν είχα. Είδα όμως μια συκιά και ρώτησα την ξαδέρφη μου αν μπορώ να χρησιμοποιήσω τα φύλλα της και μου είπε ότι μάλλον τρελός είμαι γιατί το γάλα της συκιάς είναι πολύ ερεθιστικό και μάλλον θα είχα θέματα.. 

Οπότε τα φύλλα της συκιάς δεν τα είχα καν για εξωτερική χρήση πόσο μάλλον για εσωτερική.. 

Βέβαια αργότερα στη ζωή έμαθα για ένα τυράκι καλοκαιρινό που το πήζουν σε κάποιο νησί χρησιμοποιώντας το γάλα της συκιάς οπότε σκέφτηκα ότι υπάρχουν χρήσεις και χρήσεις και μάλλον η υψηλή θερμοκρασία μάλλον το αδρανοποιεί τουλάχιστον σε ότι έχει να κάνει με τις δερματικές αντιδράσεις.. 

Πίσω στο παγωτό τώρα λοιπόν.. Καθώς το έψαχνα λίγο έμαθα ότι το βγάζουν και σε 2-3 καλά εστιατόρια της Αθήνας όπως ας πούμε στη Χύτρα και επίσης το έχει φτιάξει και ο Lebovitz οπότε λέω κοίτα να δεις Γιάννη, πρέπει να το δοκιμάσεις.

Και το δοκίμασα. Και ήταν αποκάλυψη η γεύση του.. Δεν θυμίζει σύκο... το φρούτο δηλαδή... έχει άλλο χαρακτήρα πιο βοτανικό, λίγο μοιάζει με καρύδα και έχει ένα υπέροχο άρωμα.. Μου θύμισε λίγο το άρωμα σύκο-αλάτι που φτιάχνει ο Νίκος στο ΚΚ's Lab στην Αξαρλιάν και είναι το αγαπημένο μου..

Είναι μια συνταγή με κρόκους και λοιπά, κανονική συνταγή για παγωτό δηλαδή.. 

Ας δούμε τι θα χρειαστούμε:

Ήθελα καιρό τώρα να ανεβάσω ένα ωραίο κέικ σοκολάτας που είχα στο "οπλοστάσιό" μου..

Ζουμερό, έξτρα σοκολατένιο, με κακάο και σοκολάτα μέσα, να μην σε λιγώνει, να σε χορταίνει και να μην θες άλλο κομμάτι παρά το ένα που έφαγες μιας και σε γέμιζε τόσο σοκολάτα που όλα ήταν καλά στη ζωή... ακόμα και όταν δεν ήταν.. 

Γιατί η ζωή δεν είναι πολύ καλή τελευταία. Μια με τον ιό, μια με τις επιδράσεις του στις δουλειές, τα ταξίδια και τις ζωές μας, μια με τον καύσωνα, μια με τις βροχές και το κρύο μετά, μετά με αυτά που έγιναν στην Αμερική με τον Floyd, μετά με τους τόνους ντίζελ που έπεσε στα ποτάμια της αρκτικής είναι σαν να μας έχουν ρίξει μια τεράστια μούτζα.. Και ποιος να μας έχει μουτζώσει; μάλλον μόνο η γη θα μπορούσε να το κάνει. 

Τέλος πάντων. Το γεγονός είναι ότι η αλήθεια είναι εκεί έξω απλά δυστυχώς η αλήθεια είναι κάτω από τόση πληροφορία που θέλει πολύ σκέψη και πολύ σκάψιμο για να τη βρεις.. 

Τελευταίο παράδειγμα οι ανεμογεννήτριες.. πόσο μελάνι έχει χυθεί για το αν είναι καλές για το περιβάλλον, κακές για το περιβάλλον, αν αξίζει να μπουν στα βουνά μας ή όχι. Και ποιοι είναι πίσω από όλα τα άρθρα για τα υπέρ και τα κατά τους; Αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάποιο πραγματικά αξιόπιστο μέσο που να λέει την αλήθεια. Γιατί μια είναι η αλήθεια. Τα υπόλοιπα είναι γνώμες. 

Ας πάμε τώρα στις δικές μας αλήθειες. 

Ένα κέικ σοκολάτας έχει απλά και λίγα υλικά. Και είναι πολύ εύκολο να γίνει. Στο μόνο που πρέπει να δώσετε σημασία είναι η ποιότητα των υλικών. 

Μην σας παρακαλώ πάρετε ένα απλό και φτηνό κακάο. Η διαφορά που θα κάνει στο γλυκό σας είναι πραγματικά εκεί.. και φαίνεται! 

Άρα ένα πιο ακριβό κακάο, ένα Βαν χάουτεν, ένα Παυλίδης, ένα Νεστλέ (από αυτά που μπορείτε να βρείτε στο σούπερ μάρκετ) είναι αυτό που θέλετε. Ακούστε με.. ή αν δεν θέλετε να με ακούσετε κάντε το τεστ. Κάντε δύο κέικ. Το ένα με το ακριβότερο κακάο και το άλλο με ένα φτηνότερο. Δοκιμάστε τα και ελάτε πείτε μου μετά. 

Επίσης. Σιρόπι δεν χρειάζεται για να το σιροπιάσετε όπως το κέικ λεμόνι που έκανα την προηγούμενη εβδομάδα. Το λάδι και τα κεράσια που έχει μέσα είναι αρκετά για να το κρατήσουν ζουμερό για μια εβδομάδα.. Και μια άλλη μικρή προτροπή. Αφήστε το ένα βράδυ και δοκιμάστε το την επόμενη μέρα.. Είναι πολύ καλύτερο... 

Άλλο τώρα.. Γενικά όταν το φτιάχνω δεν βάζω τίποτε από πάνω. Δεν χρειάζεται.. Αλλά στη φωτογράφηση ε είπα να το στολίσω λίγο οπότε αν θέλετε να το κάνετε και εσείς τότε ετοιμάστε λίγη σαντιγί στην οποία θα βάλετε μέσα κακάο. 

Θα σας πρότεινα όμως να μην την βάλετε όλη από πάνω εκτός και αν σκοπεύετε να το φάτε όλο σε μια μέρα. Αλλιώς θα πρέπει να το βάλετε ψυγείο και δεν θα είναι το καλύτερο για το κέικ αν και θα είναι μια χαρά για τη σαντιγί. Οπότε προτείνω να έχετε τη σαντιγί σε ένα κορνέ και να τη σερβίρετε στο πιάτο.. 

Εγώ στη φωτογράφηση έβαλα Garni.. Είναι ένα τρικ των food stylist να μη στολίζουν τα γλυκά με σαντιγί μιας και με τα δυνατά φώτα και τη ζέστη η σαντιγί δεν τα πάει καλά ενώ το Garni μένει ντούρος μπακαλιάρος για μέρες.. Και μάλιστα αντί για 200 γρ γάλα βάζω μόνο 100 για να κρατιέται ακόμα καλύτερα.. Όταν πρόκειται να κόψω ένα κομμάτι για να το φάω το πετάω το γκαρνί.. ε ναι... δεν θα το βάλω στο στόμα μου, για ποιό λόγο.. Νόστιμο δεν είναι... 

Από εκεί και πέρα τώρα.. αντί για κεράσια μπορείτε να βάλετε άλλα φρούτα. Όπως ας πούμε φράουλες ή κάποια άλλα berries... απλά μην νομίζετε ότι θα τα καταλαβαίνετε και πολύ.. δίνουν βέβαια μια ωραία οξύτητα και αυτό είναι καλό αλλά η σοκολάτα σκοτώνει λίγο τις υπόλοιπες γεύσεις. Βέβαια όταν σκάει στο δόντι ένα τραγανό και ζουμερό κομμάτι κεράσι δεν είναι κακό αλλά ΟΚ! 

Τέλος, ήθελα μια σαλτσούλα, κάτι για να γλιστράει το κέικ. Σιρόπι σοκολάτας δεν είχα, μια γκανάζ βαριόμουν να κάνω τελευταία στιγμή, οπότε άνοιξα το ντουλάπι και βρήκα το φοβερό πετιμέζι του Καραγγελή με σοκολάτα.. Σας έχω μιλήσει και άλλη φορά για το άθερμο πετιμέζι του Καραγγελή και μάλιστα είχα κάνει και μια ωραία συνταγή  με αυτό. Τον είδα λοιπόν στην Εξποτροφ στις αρχές του χρόνου αν και δεν μιλήσαμε πέρα από ένα γεια γιατί εκείνη την ώρα χαριεντίζονταν με μια food blogger και δεν μου έδωσε καμία σημασία :-) αλλά μετά πέρασα από το περίπτερο των παιδιών που έχουν το KAKAU και είδα ότι μαζί με τον Καραγγελή είχαν βγάλει ένα προιόν που έχει 90% πετιμέζι και 10% βιολογικό κακάο... Και ήταν τέλειο οπότε αγόρασα ένα-δυο μπουκάλια.. Ε! από αυτό το υπέροχο προϊόν έβαλα λίγο πάνω στο κέικ και το πήγε σε άλλο επίπεδο!! Τα παιδιά έχουν και καταπληκτικό κακάο φυσικά και το κέικ γίνεται ακόμα πιο τέλειο με το δικό τους προϊόν αλλά δεν είναι τόοοοοσο απλό να το βρείτε.. εκτός αν προγραμματίσετε από νωρίς και το έχετε αγοράσει μέσω της σελίδας τους κτλ.. Πάντως αξίζει με τα χίλια και σας ξορκίζω να το κάνετε.. 

Αυτά λοιπόν με το κέικ και σας κούρασα το ξέρω αλλά ΟΚ! τι να κάνετε και εσείς... 

Ας δούμε τι θα χρειαστούμε:

Το πετιμέζι είναι μια γλυκαντική ουσία που τη χρησιμοποιούσαμε πολύ στην Ελλάδα και γενικά σε όλες τις χώρες που παράγουν κρασί από τα παλιά χρόνια. 

Το έφτιαχναν θερμαίνοντας για ώρες τον μούστο από τα σταφύλια. 

Το πετιμέζι ήταν φτηνό και εύκολο να το βρει κανείς και μάλιστα το χρησιμοποιούσαν αντί για ζάχαρη γιατί αφ’ ενός δεν την γνώριζαν και αφετέρου γιατί όταν ξεκίνησε να πουλιέται στην Ελλάδα ήταν πάρα πολύ ακριβή.

Επίσης ήταν ακόμα πιο φτηνό από το μέλι το οποίο και αυτό στην ουσία είναι μια γλυκαντική ουσία που την ήξεραν από πολύ παλιά. 

Και να σημειώσουμε εδώ ότι το χρησιμοποιούσαν εκτός από γλυκαντικό και σαν αντιβηχικό. 

Ένα κακό έχει όμως το πετιμέζι. Την πολύ δυνατή και έντονη γεύση καραμέλας που έχει. Λογικό θα μου πεις μιας και βράζεται για ώρες. 

Τώρα αν το χρησιμοποιούμε για να κάνουμε γλυκό κουταλιού ή ρετσέλι κάπως μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε αλλά σίγουρα δεν είναι κάτι που εύκολα θα το έβαζες σε κάποιο κέικ γιατί θα σκέπαζε τις υπόλοιπες γεύσεις.

Συγκεκριμένα και μιλώντας για μένα το πετιμέζι δεν είναι ένα υλικό που χρησιμοποιούσα συχνά εκτός από το να το βάλω σε ένα ντρέσινγκ για σαλάτα και για να κάνω μουστοκούλουρα μιας και μούστο δεν βρίσκεις όλο το χρόνο. 

Πήγα λοιπόν μια φορά στο Παντοπωλείο της Μεσογειακής Διατροφής και εκεί που μιλούσα με τον Γιώργο για πετιμέζια και μουστοκούλουρα μου πρότεινε να δοκιμάσω το πετιμέζι του Καραγγελή και όταν τον ρώτησα γιατί μου είπε γιατί είναι άθερμο.. δηλαδή δεν το βράζουν για να το φτιάξουν και ότι επίσης είναι από βιολογικά σταφύλια. 

Το δοκίμασα λοιπόν και πραγματικά έπαθα πλάκα με το πετιμέζι αυτό! Ελαφριά και υπέροχη γεύση, αρώματα του σταφυλιού και αντί να κοντράρει τα υπόλοιπα υλικά στις συνταγές που το έβαζα απλά τα συμπλήρωνε.

Από τότε το χρησιμοποιώ συχνά και κάποια στιγμή σε μια έκθεση με παραδοσιακά προϊόντα γνώρισα και τον Γιώργο Καραγγελή που το φτιάχνει. Χημικός ο ίδιος με ειδίκευση στο κρασί έχει ένα εργαστήριο ποιοτικού ελέγχου για κρασί και λάδι στη Μεσσήνη και έχει πραγματικά πάθος για την περιοχή του και τα προϊόντα της. 

Κάποια στιγμή θέλω να πάω κατά κει να επισκεφτώ την Αρχαία Μεσσήνη και να πάω να δω και τις εγκαταστάσεις του! 

Ελπίζω να σας δημιούργησα μια περιέργεια να γνωρίσετε και εσείς αυτό το προϊόν.. Και να πω εδώ και πάλι ότι ούτε που το ξέρει ο άνθρωπος ότι γράφω για αυτόν και σε καμία περίπτωση δεν έχω πάρει χρήματα ή κάποια ανταλλάγματα για το άρθρο αυτό! 

Δοκιμάστε το πάντως αξίζει! Τελευταία το έβαλα σε ένα κέικ μπανάνας που φτιάχνω και ήταν πραγματικά υπέροχο! 

Αγαπώ το κέικ μπανάνας ή αλλιώς το banana bread από τότε που το είδα για πρώτη φορά στο μπλογκ της αγαπημένης μου Deb και από τότε το κάνω συνέχεια... 

Αλλά το ήθελα λίγο πιο ελαφρύ και πιο ζουμερό. Έπαιξα λοιπόν πολύ με διάφορα υλικά και βρήκα ότι το στραγγιστό γιαούρτι του δίνει μια ωραία μαστιχωτή υφή που μου άρεσε πολύ.

Κάτι όμως ήθελα να κάνω και με τη ζάχαρη που ήταν αρκετή και κάποια στιγμή όταν δοκίμασα το πετιμέζι του Καραγγελή είπα ότι αυτό ήταν που ήθελα στη συνταγή μου! 

Και όχι να το παινευτώ αλλά είχα δίκιο.. Το πετιμέζι του έδωσε τόσο ωραία υφή και γεύση που δεν το φαντάζεστε... Αλλά το συγκεκριμένο πετιμέζι. Μην βάλετε άλλο γιατί θα είναι πολύ έντονο και θα κοντράρει πολύ τις μπανάνες με αποτέλεσμα μόνο banana bread να μην θυμίζει το γλυκό.

Αν δες το βρείτε τότε βάλτε την ίδια ποσότητα σε ζάχαρη. Μια χαρά θα είναι και με αυτή! 

Α! και για να μην το ξεχάσω.. Στη συνταγή ζητάω πολύ ώριμες μπανάνες.. Από αυτές που είναι κατάμαυρες.. Στα σούπερ μάρκετ τις πουλάνε τώρα πια έτσι και αρκετά φτηνότερα από τις κανονικές. 

Αν τώρα δεν έχετε και θέλετε σώνει και καλά να κάνετε το γλυκό τώρα τότε βάλτε τις μπανάνες σας για μερικά δευτερόλεπτά στο φούρνο μικροκυμάτων.. 

Δεν θα είναι το ίδιο αλλά καλύτερα από το τίποτε...