Διάβαζα πριν λίγο καιρό τον Δον Κιχώτη. Και ήρθαν στο μυαλό μου όλοι αυτοί που πολεμούν τους ανεμόμυλους και τελικά γιατί το κάνουν αυτό. 
Έψαξα λοιπόν να δω αν έχω γνωρίσει κανένα Δον Κιχώτη στη ζωή μου και σκέφτηκα ότι τελικά έχω γνωρίσει έναν. 

Έναν άνθρωπο που κυνήγησε το όνειρο και τη χίμαιρά του. Που ξεκίνησε απλά αλλά είδε ότι έπρεπε να ανέβει επίπεδα και να "πέρασει" πίστες και που δεν ξέρει τελικά ποιο είναι το ταβάνι και που θα φτάσει.
Κάποιον που πολλοί θα πουν τρελό αλλά η διάνοια περιέχει και λίγη τρέλα οπότε ας πουν ότι θέλουν. Αυτοί το ξέρουν. Ή και δεν το ξέρουν αλλά ξέρουν ότι πρέπει να συνεχίσουν. Με ότι κόστος. 

Αυτός ο άνθρωπος είναι ο Μαρτίκ. Μαρτίκ Μανικιάν.. Αρμένικη η καταγωγή του, οι παππούδες του ήρθαν από τη Μικρά Ασία και εγκαταστάθηκαν στη Νέα Ιωνία. Τον Μαρτίκ τον γνώρισα μέσω του φίλου μου του Αντώνη. Αυτού με τον μεγάλο κήπο στην ορεινή Αχαΐα. Θυμάστε.
Ο Μαρτίκ είναι ο άνθρωπος που έφερε τον Αντώνη στο Συνεβρο. Αλλά ο Μαρτίκ είναι χρόνια εκεί. Και το χωριό αυτό το έχει αγαπήσει όσο τίποτε... Ξεκίνησε από ένα μικρό σπιτάκι για να έχει φτάσει τώρα να έχει φτιάξει ένα ολόκληρο θεματικό πάρκο που το λέει Area Synest... 

Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Μαρτίκ είναι πολύ δημιουργικός. Έως δαιμόνιος θα έλεγα. Είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους και υπέροχους σχεδιαστές εσωτερικών χώρων που έχω γνωρίσει. Φτιάχνει από σπίτια, μαγαζιά, ξενοδοχεία και σε όλους τους ανθρώπους που μένουν, εργάζονται ή επισκέπτονται τους χώρους που ετοιμάζει τους δίνει ένα όνειρο.

Δίνει πνοή στους άδειους τοίχους και τα δωμάτια και τους φτιάχνει μια ιστορία. Φυσικά το ίδιο κάνει και στο σπίτι του.

Θυμάμαι την πρώτη φορά που πήγα στο Συνεβρό κάποια Χριστούγενα. Είχε πια ένα αρκετά μεγάλο σπίτι και θα φιλοξενούσε πάνω από 10 άτομα. Η διακόσμηση του χώρου καταπληκτική. Αλλά εκεί που πραγματικά φάνηκε η αξία του και ίσως και η διάνοιά του ήταν όταν είδα ένα μεγάλο τραπέζι διακοσμημένο με φρούτα και λαχανικά έξω στο μπαλκόνι. Τον ρώτησα τι είναι αυτά και μου λέει: εδώ στο χωριό δεν έχουμε μαγαζιά για να ψωνίσουμε πράγματα. Άρα όλα τα λαχανικά και τα φρούτα έπρεπε να τα φέρω από Αθήνα. Και για τόσες μέρες και για τόσα άτομα φαντάζεστε για τι ποσότητες μιλάμε. Στο ψυγείο δεν χωράνε. Οπότε τα έβαλε στο τραπέζι. Και τα στόλισε. Μέσα σε υπέροχα καλάθια, με φώτα και γιρλάντες έτσι ώστε ακόμα και αυτό που εμείς δεν θα το είχαμε σκεφτεί εκείνος το έκανε ένα μικρό εφήμερο έργο τέχνης. 

Και μιας και την καριέρα του στη διακόσμηση την ξεκίνησε από βιτρίνες καταστημάτων όπου το εφήμερο και το φτηνό είναι βασιλιάδες του είναι πια τόσο εύκολο μετά από τόσα χρόνια με πολύ απλά υλικά να κάνει παπάδες.. Δώστου κοτετσόσυρμα, σακιά και κορδέλες και σου φτιάχνει από φωτιστικά μέχρι διακόσμηση τραπεζιού κτλ... 
Τις γιορτές εκείνες είχα βγάλει πολλές φωτογραφίες που αξίζει νομίζω να τις δείτε. Πλησιάζοντας τα Χριστούγεννα πρέπει να κάνω ένα αφιέρωμα στις γιορτές εκείνες. 

Κάποια στιγμή λοιπόν μας είπε ότι έχει όνειρο να κάνει ένα θεματικό Πάρκο στο Συνεβρό.. Και όταν τον ρωτήσαμε τι δεν ήξερε ακριβώς. Απλά όλη αυτή τη δημιουργικότητά του ήθελε να την βάλει κάτω σε ένα μεγάλο έργο που θα αλλάζει καθώς αλλάζουν και οι εποχές. Ένα μέρος μαγικό μας είπε.. 
Αναρωτήθηκα τι είναι η μαγεία.. και αν υπάρχει πια ή αν έχει χαθεί όπως λένε οι περισσότεροι.. Και πως ο Μαρτίκ θα την φέρει πίσω... Δύσκολο είχα σκεφτεί τότε.. 

Και την έφερε.. και κανείς δεν το πίστευε ότι θα μπορούσε να το κάνει. Το Θεματικό Πάρκο άνοιξε πριν από δυο χρόνια. Και η επιτυχία του ήταν άμεση..

Και όταν λέμε το τι δουλειά έχει πέσει σε αυτό το μέρος εκτός από τα χρήματα φυσικά δεν το φαντάζεστε. Ή μάλλον θα μπορέσετε λίγο να το φανταστείτε όταν το δείτε από κοντά. 
Βοηθός σε όλο αυτό στάθηκε ένας καλός φίλος του Μαρτίκ, ο Σταύρος που πήρε το όραμά του Μαρτίκ και το έβαλε στις πιο πραγματικές διαστάσεις. Γιατί οι καλλιτέχνες όπως ο Μαρτίκ ή και ο Δημήτρης (ο υπέροχος φωτογράφος που τον πέτυχα εκεί στο Area Synest πριν μια εβδομάδα) πρέπει να έχουν κάποιον να τους συνδέει με τον "πραγματικό" κόσμο.
Ο Μαρτίκ έχει τον φίλο του τον Σταύρο, ο Δημήτρης την Εύη... Αλλά για τον Δημήτρη και την Εύη θα τα πούμε μια άλλη στιγμή... 

Λοιπόν... τι περιλαμβάνει τώρα το θεματικό πάρκο αυτό.. Κατ' αρχήν είναι σε μια υπέροχη τοποθεσία στην ορεινή Αχαΐα. Σε μια χαράδρα μέσα και φτάνει μέχρι κάτω το ποτάμι. Οι κήποι του είναι υπέροχοι με τρομερή ποικιλία φυτών που ανθίζουν από τα τέλη του χειμώνα και κρατάνε μέχρι τις αρχές του επόμενου. Πάντα υπάρχει κάτι διαφορετικό να δεις και να θαυμάσεις. 

Μιας και η τοποθεσία έχει πολλά νερά υπάρχουν και πολλά πλατάνια και καρποφόρα δέντρα.. από λωτοί και κερασιές μέχρι μήλα και αχλάδια. Γενικά πολύ πρασινάδα και αυτό σου κάνει εντύπωση κατ' αρχήν. 
Μετά είναι η εντυπωσιακή είσοδος πάνω από τη λίμνη και τα νερά που τρέχουν και σε καλωσορίζουν.

 Και μετά το θερμοκήπιο που μάλλον θερμοκήπιο ιδεών το λες... 

Και προχωρώντας προς τα κάτω θα δεις το μουσείο. Ένα υπέροχο λαογραφικό μουσείο που εντάξει απλά όμοιό του δεν έχεις δει... Που τα βρήκε όλα αυτά και τα μάζεψε αυτός ο άνθρωπος απορώ πραγματικά.

Έχει πάρει ένα παλιό κοτέτσι (έτσι το γνώρισα εγώ με τις κότες και τις γαλοπούλες το οποίο τα παλιά χρόνια ήταν το καφενείο του χωριού στο κάτω μέρος και πάνω ήταν το σπίτι της οικογένειας. Το μετέτρεψε σε ένα κουκλίστικο μουσείο που στο ισόγειο σου δείχνει πως είναι όλα τα επαγγέλματα του χωριού και στο πάνω μέρος υπάρχει ένα παλιό σπίτι με την κουζίνα, το καθιστικό, το υπνοδωμάτιο, το δωμάτιο με τον αργαλειό κτλ.. 

Στο μπαλκόνι έχει βάλει τα αγροτικά εργαλεία για τα σιτάρια, τα αμπέλια και τις ελιές. Και στο ισόγειο τον καφενέ του χωριού και ένα μικρό παντοπωλείο... όλα μοιάζουν παλιά. Ακόμα και τα καινούρια. Κάποια μέρα πηγαίνω να τον δω και κοπανούσε το καινούριο ξύλινο πάτωμα με ένα ξύλο στο οποίο είχε προσαρμόσει καρφιά! Τι κάνεις εκεί βρε του λέω! θα το χαλάσεις το πάτωμα! Μα ακριβώς μου λέει, δεν θέλω να φαίνεται ότι το πάτωμα είναι καινούριο... 

θυμάμαι όταν πρωτοέφτιαχνε το χάλασμα σε σπίτι και μου έλεγε εδώ θα μπει αυτό, εκεί θα μπει εκείνο, λέω βρε παιδί μου που τα βλέπεις όλα αυτά που θα μπουν; εδώ κάτι χαλάσματα βλέπω εγώ.. 

Αλλά αυτή είναι και η διαφορά.. Εκεί που άλλος βλέπει ομορφιά άλλος βλέπει χαλάσματα. 

Φεύγοντας από το μουσείο προχωράς προς τα κάτω για την ρεσεψιόν του πάρκου και των δωματίων και το Καφέ.. Και εκεί βλέπεις ένα τοίχο βιβλία.. Όχι όμως σε βιβλιοθήκες αλλά κολλημένα πάνω στον τοίχο.. 

προχωρώντας προς τα μέσα φτάνεις στο υπέροχο καφέ που λειτουργεί επίσης και σαν μέρος που οι άνθρωποι που μένουν στα δωμάτια παίρνουν το πρωινό τους κλπ Η προσοχή στην λεπτομέρεια είναι απίστευτη... 

Φωτογραφίες από τα δωμάτια δεν έβγαλα. Μιας και λειτουργούσε ο χώρος σαν ξενώνας δεν μπορούσα να μπω μέσα και να βγάλω φωτό οπότε θα το κάνω μια άλλη φορά αλλά μπορείτε να πάρετε μια ιδέα πως είναι...

Φεύγοντας από εκεί προχωράς προς το υπέροχο μαγαζάκι με τα σουβενίρ όπου λάτρεψα τις φωλιές πουλιών φτιαγμένες από παλιές τσαγιέρες και τα υπέροχα μπλουζάκια από οργανικό βαμβάκι και μετά προχωρώντας λίγο ακόμα στο αριστερό σου χέρι υπάρχει το εστιατόριο..
Εκεί απλά τα χάνεις με το χώρο...

Και κάθεσαι να φας γιατί πείνασες.. και ο Σεφ του εστιατορίου είναι αστέρι.. και τα φαγητά που κάνει είναι απλά υπέροχα με τη βοήθεια της Ντιάνας και των υπολοίπων της μπριγάδας του..  Comfort φαγητό... φαγητό της μαμάς με υπέροχη γεύση και τόσο προσεγμένο που δεν φαντάζεσαι.. 

Και μιας και είμαι της δουλειάς το καταλαβαίνω.. 

Προχωρόντας πιο κάτω φτάνεις στις ξαπλώστρες, με τα τραπεζομάντηλα για σκίαστρα, και μετά πιο κάτω στα περιβόλια, το κοτοχωριό, τα παγωνιά και τα κουνέλια, τη λίμνη με τις πάπιες, τις παιδικές χαρές, τις φωλιές, και τόσα άλλα.. 
Αν έχεις όρεξη πας πιο κάτω προς το ποτάμι και πας να δεις το "πάντα βρέχει".. Αλλιώς μια βόλτα από την υπέροχη εκκλησία..

Τελειώνοντας να προτείνω ακόμα και αν δεν φάτε που κακό του κεφαλιού σας θα κάνετε ζητήστε να σας δώσουν έστω το γιαούρτι με τη μαρμελάδα κουφοξυλιάς. Ξέρω ότι ο Σεφ θα με βρίσει αλλά πείτε του ότι σας το ζήτησα εγώ... :-) 
Το Πάρκο ανοίγει συγκεκριμένες περιόδους το χρόνο... σίγουρα γύρω στα Χριστούγεννα που η διακόσμησή του είναι παραμυθένια αλλά και το Πάσχα και αρκετά Σαββατοκύριακα του καλοκαιριού... 

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε 

Στη σελίδα στο FB: https://www.facebook.com/areasynest/

Instagram: https://www.instagram.com/areasynest_official/