Στη γειτονιά που μένω δεν μπορώ να πω ότι είμαστε και πολύ ευλογημένοι με καλά εστιατόρια.. Έστω και με λιγότερο καλά. Δεν ξέρω γιατί αλλά πέρα από το "Γίδι" με συμπαθητικό κρέας και το πολύ ωραίο εστιατόριο με ζυμαρικά στη Δεκελείας (Pasta bar) που πραγματικά είναι και value for money αλλά και προσφέρει φαγητό νόστιμο και τίμιο, όλα τα υπόλοιπα θα έλεγα ότι είναι κάτω του μέτριου, ακόμα και μέρη σαν το Μeat and Grill που είναι πολύ της μόδας.. 

Κάποια στιγμή όμως ο φίλος μου ο Γιώργος μου μίλησε για ένα μαγαζί με ψάρι λίγο πιο πάνω από το σπίτι μου. Ψαροταβέρνα στη Μεταμόρφωση ρωτάω; είναι δυνατόν; και είναι καλή ρε Γιώργο; Είναι τρομερή μου λέει, κοίτα, δεν έχει ακριβό ψάρι και τέτοια οπότε είναι ότι πρέπει για το βαλάντιό μας αλλά έχει σούπερ ποιότητα στο φαγητό και ο ιδιοκτήτης είναι όλα τα λεφτά. 

Και πήγαμε.. Και ήταν όλα όπως μου τα είπε.. Εκτός από το πολύ νόστιμο φαγητό που παρόμοιο μόνο σε πολύ ακριβότερα εστιατόρια με ψάρι βρίσκεις είναι το ήθος αυτού που έχει το μαγαζί που σε κερδίζει. Και αυτό είναι ίσως ακόμα πιο σημαντικό. Γιατί ο Θανάσης θα σε κερδίσει με τις πρώτες κουβέντες. Θα σε κερδίσει γιατί είναι αληθινός και καθόλου δήθεν. 

Θα σου πει για την ιστορία του μαγαζιού, για το πρώτο που άνοιξε στην κεντρική αγορά της Νέας Ιωνίας και που υπάρχει ακόμα, δίπλα στα ψαράδικα και τα μανάβικα και στο οποίο έφτιαχνε τυρόπιτες και σάντουιτς μέχρι που κάποιος πελάτης του ζήτησε ένα μεζεδάκι για τσίπουρο... 

Πήγε δίπλα στον ψαρά, πήρε λίγο γαύρο και τον ετοίμασε στο γκαζάκι που φτιάχνουν τον καφέ.. 

Αυτός ο πελάτης έφερε και άλλον και άλλον και μετά οι τυρόπιτες σχεδόν εξαφανίστηκαν από το μαγαζί... Το ένα έφερε το άλλο και τελικά βρήκε ένα μαγαζί στον κεντρικό δρόμο της Μεταμόρφωσης και άνοιξε εκεί το δεύτερο "Στην Αγορά" άσχετο που δεν είχε πια αγορά εκεί δίπλα.. Είναι όμως δίπλα ένα παρκάκι και έχει ωραία τραπεζάκια κάτω από τα δέντρα και έχει και μια δροσιά..  ΟΚ, αυτές τις μέρες δροσιά ακριβώς δεν έχει πουθενά αλλά που θα πάει, θα έρθει και ο Αύγουστος με τα μελτέμια του. 

Έχει δεν έχει αγορά όμως, να πας και θα φας καλά.. Και τα μύδια του και τα στρείδια του θα βρεις, και τις γόπες και τον μαρινάτο γαύρο... Και πολύ ωραίο χέλι, και φάβα με λακέρδα και κριθαρότο έχει και ριζότο έχει (που δεν το δοκίμασα όμως) και υπέροχη σαρδέλα που τη δοκίμασα και την ξαναδοκίμασα..

Να πω εδώ ότι δεν έχει κάτι πέρα από κρέας. Δηλαδή θα βρεις πατάτες, θα βρεις μια τυροκαυτερή, θα βρεις σαλάτες αλλά δεν θα βρεις μπιφτέκια, δεν θα βρεις κοτόπουλο ούτε και μπριζόλα. Και αυτό το θεωρώ καταπληκτικό πράγμα. Όχι πια λίγο απ' όλα.. 

Μερίδες γενναίες και χορταστικές. Οι σαλάτες του τεράστιες. Ίσως πολύ τεράστιες για τα γούστα μου αλλά σίγουρα θα τις βρείτε τέλειες... Γενικά ότι φάγαμε ήταν εξαιρετικό οπότε το συστήνω ανεπιφύλακτα. 

Επίσης να αναφέρω ότι ο άνθρωπος χρειάζεται βοήθεια. Δεν ξέρω τι έχουν πάθει όλοι οι μάγειρες και οι μαγείρισσες αλλά και όλα τα παιδιά του σέρβις. Όλοι έχουν φύγει για σεζόν; ψάχνει να βρει μια βοήθεια στο μαγαζί και ψάχνει και ψάχνει...

Αν ακούσετε κάτι μου λέτε...

Και μιας και θα θέλετε να πάτε εδώ τα στοιχεία της υπέροχης αυτής ταβέρνας! 

Φωτίου Γκινοσάτη 71, ΤΚ 144 52, Μεταμόρφωση Αττικής 
Τηλ.:211 4131026

http://www.stin-agora.gr/

Αγαπώ πολύ το λαβράκι γιατί είναι ευκολάκι (κάνει και ρίμα) :-) 

Πάντως κάπως έτσι είναι! το αγαπώ γιατί είναι ένα ψάρι που είναι απλό στο ψήσιμο, είναι μέτριου μεγέθους και μπορεί να ταΐσει εύκολα 2 άτομα. Πολύ νόστιμο κρέας, κρουστό, με απαλή, πλούσια και βελούδινη αίσθηση στο στόμα και λίγο αν θα μπορούσα να πω "ανώτερη" για να μην πω "βασιλική" γεύση... Και όλα αυτά από ένα ψάρι ιχθυοτροφείου, ένα ψάρι που ξέρεις ότι θα είναι φρέσκο ότι θα το πάρεις με λαμπερό μάτι, υπέροχα σφιχτή σάρκα, ένα ψάρι με φοβερές προδιαγραφές! Και Ελληνικό! #fishfromGreece 

Όλα αυτά μαζί με την ευκολία του στο να καθαριστεί, να φιλεταριστεί κτλ το κάνει ένα ψάρι που δεν είναι περίεργο που το βλέπουμε στο μενού τόσων "καλών" εστιατορίων... Είναι ευκολάκι λοιπόν και το χρησιμποιώ κατά κόρο στο σπίτι. 

Γενικά να πω για το ψάρι ότι είναι μια από τις πιο εύκολες πρώτες ύλες και τις πιο γρήγορες για να έχουμε φαγητό σε λίγο χρόνο. Τι θέλει ακόμα και ένα μεγαλούτσικο λαβράκι; μισή ώρα στο φούρνο; 40 λεπτά το πολύ... και σε τόσο χρόνο ετοιμάζεις και ένα συνοδευτικό, μα ένας πουρές είναι μα μια σαλάτα είναι και έχεις ένα έτοιμο γεύμα νόστιμο και υγιεινό σε λιγότερο από ώρα.. 

Για πόσα άλλα φαγητά μπορείς να το πεις αυτό; 

Εντωμεταξύ όταν είμαι στο σούπερ μάρκετ και μιλάω με τους ανθρώπους στο ιχθυοπωλείο και τους ζητάω καμιά φορά να μου φιλετάρουν το ψάρι μου λένε μα τι κρίμα να το φιλετάρετε και πόσο ψάρι πετάτε και τι μένει κτλ κτλ.. 

Για μένα το φιλετάρισμα είναι μεγάλη ευκολία. Πρώτον δεν έχω να ασχοληθώ με κόκαλα που όχι μόνο εμένα αλλά και αρκετό κόσμο επίσης τους κάνει να αποφεύγουν το ψάρι... Επίσης ποιος είπε ότι πετάω κάτι; τις ουρές, τα κεφάλια όλα τα παίρνω πίσω και τα χρησιμοποιώ για να κάνω ζωμούς και σούπες. Ακόμα και ένα δυο ψάρια, καθαρίζω και αφαιρώ τα βράγχια και τα μάτια και τα υπόλοιπα τα βάζω σε ένα μπολ στην κατάψυξη. Όταν μαζευτούν αρκετά τα βάζω στην κατσαρόλα και βγαίνει ένας ζωμός μα τι ζωμός!!! το θέλω σούπα; βάζω λαχανικά και ρύζι και λίγο κρέας από ψάρι, θέλω ζωμό, το συμπυκνώνω και το έχω σε σακουλάκια στην κατάψυξη για ένα ριζότο για μια μακαρονάδα με θαλασσινά... ότι καλύτερο!

Λοιπόν, αυτή η συνταγή που σας δίνω σήμερα μπορεί και να την πείτε και γκουρμέ... Εγώ την λέω μια συνταγάρα με πράγματα που έχω στο ψυγείο μου και πάντα θα με βγάλει ασπροπρόσωπο..

Αυτή η σάλσα καταρχήν. Τι είναι η σάλσα βρε Γιάννη; γιατί δεν τη λες σάλτσα; γιατί σάλσα στη Λατινική Αμερική και ιδίως στο Μεξικό είναι οποιαδήποτε σάλτσα, μαγειρεμένη ή ωμή με την οποία συνοδεύουμε Μεξικάνικα πιάτα όπως πιάτα με τορτίγιες, τάκος και πολλά άλλα. Πάντα, ακόμα και αν είναι μαγειρεμένη η σάλσα προσφέρεται σε θερμοκρασία δωματίου. Σε πολλές περιπτώσεις έχει μέσα φρούτα όπως μια πολύ ωραία που φτιάχνω με ανανά και τσίλι.. αλλά που να σας την κάνω με το λαβράκι, με τις πέτρες θα με πέρνατε.. τέλος πάντων... 

Αυτή εδώ είναι πιο απλή αλλά πολύ γευστική.. λίγο προσοχή στο αλάτι.. αν οι ελιές είναι πολύ αλμυρές δέστε μήπως τις ξαλμυρίσετε λίγο και το ίδιο και το λεμόνι τουρσί... 

Ας δούμε τι θα χρειαστούμε:

Μια ιδιαίτερη συνταγή... Ειλικρινά κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα ψητά ψάρια που τρώμε.

Εδώ τα καυτά πιπέρια μπαίνουν μέσα στη σάρκα του ψαριού και του δίνουν απίστευτη νοστιμιά.

Το βούτυρο δουλεύει τόσο καλά με τη βουτυράτη γεύση του Κρανιού και μεταφέρει τα αρώματά των μπαχαρικών στο ψάρι.. 

Το κρέας του Κρανίου είναι και αρκετά μαλακό και γλυκό συνάμα και άρα ο συνδυασμός των γεύσεων είναι ιδιαίτερος και γευστικός. 

Γενικά ο Κρανιός είναι ένα λατρεμένο ψάρι.. Ίσως και λίγο παρεξηγημένο όμως από πολλούς. 

Μοιάζει λίγο άσχημος, όχι άσχημος δεν είναι η σωστή λέξη που ψάχνω. Μάλλον λίγο προϊστορικός να πω; ίσως αυτή θα ήταν πιο κατάλληλη λέξη. Μοιάζει σαν ένα ψάρι που ήρθε από το παρελθόν με το μεγάλο κεφάλι του και τα πλατιά λέπια. 

Έχει και αυτό το ζελέ στο σώμα τού για να γλιστράει στο νερό. Πολλοί νομίζουν ότι είναι το ίδιο με το μυλοκόπι αλλά ενώ ανήκουν στην ίδια οικογένεια είναι διαφορετικά είδη.  Είναι ένα είδος ψαριού που άρχισε τελευταία να το γνωρίζει ο κόσμος μιας και τελευταία ξεκίνησε να παράγεται με ιχθυοκαλλιέργεια.. και φυσικά ο Κρανιός από την #fishfromGreece είναι ο καλύτερος. 

Και η πάπρικα και το καγέν είναι στην ουσία πιπεριές κόκκινες αποξηραμένες και τριμμένες. Οπότε όπως ο Κρανιός και το Μυλοκόπι θεωρούνται από πολλούς ότι είναι το ίδιο. 

Το καγέν συνήθως έχει και άλλες προσμίξεις μέσα γιατί μόνο του είναι πολύ καυτερό. 

Η πάπρικα ξεκίνησε από την Ουγγαρία και έχει έρθει και στην χώρα μας. Υπάρχει και η καυτερή και η καπνιστή.. εδώ χρησιμοποιούμε την απλή γιατί δεν θέλουμε να κάνουμε το φαγητό να έχει γεύση μόνο από την πιπεριά. 

Θέλουμε τα αρώματα του ψαριού να βγαίνουν πρώτα. 

Η ραΐτα είναι το συνοδευτικό μας. Δροσιστική σαλάτα από την Ανατολή, κυρίως από την Ινδία είναι ας πούμε ένα τζατζίκι χωρίς σκόρδο όμως το οποίο αρωματίζεται από κάποια μπαχαρικά και έχει μέσα λαχανικά αλλά και φρούτα όπως ανανά ή παπάγια καμιά φορά... 

Σε κάθε μέρος της Ινδίας έχουν και τη δική τους εκδοχή αλλά πάντα είναι εκεί για να σε δροσίζει όταν τρως τα ωραία και καυτερά τους πιάτα.. 

Ας δούμε τι θα χρειαστούμε αφού δείτε το βίντεο

Πολύς κόσμος δεν τρώει το ψάρι γιατί βαριέται να καθαρίσει τα κόκαλα. 

Άλλος κόσμος θεωρεί το μαγείρεμα με ψάρια μπελά και πολύ δύσκολο.

Άλλος κόσμος πάλι βαριέται το ψητό ψάρι λαδολέμονο και ότι δίνει ένα σωρό χρήματα να το αγοράσεις και δεν φτουράει.. 

Δεν είναι έτσι όμως και με αυτή τη συνταγή θα σας το αποδείξω.. 

Σήμερα θα κάνουμε το εξής: 

Ένα διαφορετικό ψητό ψάρι στο φούρνο με πατάτες. 

Ένα φαγητό που θα λατρέψετε, εύκολο και γρήγορο χωρίς πολλά πολλά! 

Χωρίς κόκαλα, μεγάλα και ζουμερά κομμάτια σαν μπριζόλα και χωρίς αυτή τη μυρωδιά της ψαρίλας. 

Έτοιμο σε λίγο χρονικό διάστημα. 

Έχει και λίγο την αίσθηση του junk food με τη χρήση της μαγιονέζας. .. Αυτό το πιάτο που τα έχει όλα είναι το φιλέτο μαγιάτικου ψητό στο φούρνο με πατάτες. 

Ένα ψάρι ιχθυοκαλλιέργειας που έχει και αυτό που μου έλειπε μέχρι τώρα από τα ψάρια ιχθυοκαλλιέργειας. Το μεγάλο μέγεθος. Καημό το είχα.. Ένα ψάρι με ωραία μεγάλα φιλέτα για να τα κάνεις διαφορετικές από τις συνηθισμένες συνταγές. Μόνο ο κρανιός ήταν σε μεγαλύτερα μεγέθη μέχρι τώρα αλλά και ο κρανιός δεν είχε το είδος της σάρκας που έψαχνα.. Είναι πιο βουτυράτο, πιο απαλό το κρέας του. Το μαγιάτικο έχει πιο σφιχτή σάρκα.. 

Βέβαια σε αντίθεση με τον κιμά, μπιφτέκια, ή τις μπριζόλες ή κάποιες άλλες πρωτεΐνες, το ψάρι μιας και μαγειρεύεται πολύ γρήγορα, τις πατάτες δεν μπορείς να τις βάλεις στο ταψί μαζί με το ψάρι μαζί μιας και δεν θα προλάβαιναν να ψηθούν όσο λεπτές και αν τις κάνεις. 

Το να τις βράσεις λίγο πρώτα είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να πετύχεις να είναι έτοιμες μαγειρεμένες στην ώρα τους. Αν τις σοτάρεις κιόλας όμως και πάρουν ελαφρύ χρώμα και νοστιμίζουν ακόμα περισσότερο τότε να δεις πόσο καλύτερο είναι... 

Σας είπα επίσης πόσο μου αρέσει το Μαγιάτικο; Επιτέλους ένα ψάρι αρκετά μεγάλο με χοντρά φιλέτα, λίγα κόκαλα και συνεκτική σάρκα που μπορείς να το σοτάρεις και να το ψήσεις και να το κάνεις ότι θες και παράλληλα είναι και πεντανόστιμο! 

Καημό το είχα να βρω κάποιο έτσι μεγάλο φιλέτο που να μην στοιχίζει ο κούκος αηδόνι και να είναι και νόστιμο και φρέσκο! Και το βρήκα πια και πόση χαρά έχω..! Και το ξέρω ότι σας το ξαναλέω! :-) Θέλω να το εμπεδώσετε! 

Πάμε να δούμε λοιπόν τι θα χρειαστούμε:

Ήμουν από τα τυχερά παιδιά.. Είχα ένα παππού που πήγαινε κάθε μέρα για ψώνια και έφερνε ωραιότατα ψάρια για να φάμε, είχα μια μητέρα που τη μαγειρική της δεινότητα μακάρι να την είχα, οπότε τα ψάρια του παππού (μικρά και φτηνά ψαράκια πάντα) γινόντουσαν νόστιμο φαγάκι και εκτός από όλα αυτά μου τα καθάριζε κιόλας… Τι άλλο να ζητήσει κανείς… 

Καθώς μεγάλωνα όμως και ξεκίνησα να ασχολούμαι με την μαγειρική όλο και περισσότερο, θα μπορούσα να πω ότι η σχέση μου με το ψάρι δεν συνέχισε να είναι ιδιαίτερα καλή. Όχι ότι άρχισε να μην μου αρέσει, τα πιάτα με ψάρι ήταν πάντα τα αγαπημένα μου, απλά δεν ήμουν σίγουρος ότι θα μπορούσα εγώ να επιλέξω το σωστό ψάρι. Και με το σωστό δεν εννοώ το είδος του ψαριού για το συγκεκριμένο πιάτο που ήθελα να φτιάξω αλλά να επιλέξω ένα ψάρι που θα ήταν φρέσκο και θα είχε όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά για να το βάλω στο τραπέζι μου.

Είδα λοιπόν ότι εκτός από τον χασάπη σου έπρεπε να έχεις και τον “ψαρά” σου για να σε προστατεύει από τις κακοτοπιές.. 

Γιατί από κακοτοπιές άλλο τίποτε… Τι βράγχια να βάφουν, τι ενέσεις να κάνουν, τι από εδώ, τι από εκεί, είχα φτάσει σε σημείο να τρώω γλώσσα κατεψυγμένη (που για όσους τις έχουν δοκιμάσει ξέρουν πόσο άθλιες είναι σε σχέση με τις φρέσκες) και μπακαλιάρο υγράλατο στις 25 Μαρτίου.. 

Επίσης δυστυχώς με το ψάρεμα δεν τα πάω καλά, ούτε και με το ψαροντούφεκο και ούτε έχω και κανένα φίλο που να ασχολείται με το άθλημα και να μου φέρνει ψάρια… 

Κάποια στιγμή λοιπόν ιδίως όταν ξεκίνησα να χρησιμοποιώ ψάρια σε συνταγές στις οποίες έχουν λίγο έως καθόλου μαγείρεμα ξεκίνησα να παίρνω ψάρια ιχθυοκαλλιέργειας. 

Η ιχθυοκαλλιέργεια στην Ελλάδα είναι ο πιο γρήγορα αναπτυσσόμενος κλάδος ζωικής παραγωγής. Και μάλιστα η αυξητική του τάση θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια ακριβώς γιατί η ζήτηση για φρέσκο και ποιοτικό ψάρι συνεχώς αυξάνει… 

Ένα άλλο τρομερά σημαντικό στοιχείο της ιχθυοκαλλιέργειας στην Ελλάδα είναι ότι το 80% της παραγωγής φεύγει εκτός Ελλάδας και εξάγεται σε περισσότερες από 32 χώρες στον κόσμο. 

Επίσης κάτι που δεν ήξερα είναι ότι ένα ψάρι για να φτάσει σε ηλικία για να το ψαρέψουν πρέπει να περάσουν 3 χρόνια περίπου ανάλογα με το είδος. Αυτό σκεφτείτε το λίγο σε σχέση με το κοτόπουλο ας πούμε που από την ώρα που σκάει από το αυγό μέχρι να φτάσει στο τραπέζι μας περνάνε μόλις 40 μέρες… 

Για τους λόγους αυτούς λοιπόν πάντοτε θεωρούσα χίλιες φορές προτιμότερο να έχω ένα σούπερ φρέσκο ψάρι ιχθυοκαλλιέργειας παρά ένα “άγριο” που δεν ξέρεις από που κρατάει η σκούφια του.

Να συμπληρώσω ότι είχα και τον συμμαθητή μου τον Γαβρίλη που είχε περάσει στο ΤΕΙ ιχθυοκαλλιέργειας και πάντα μου έλεγε τα καλύτερα για τον κλάδο.. 

Πέρασαν τα χρόνια λοιπόν και κάποια στιγμή με προσέγγισαν από την ΕΛΟΠΥ (Ελληνική Οργάνωση Παραγωγών Ιχθυοκαλλιέργειας) και μου ζήτησαν να κάνω για αυτούς κάποια σεμινάρια μαγειρικής και διάφορες άλλες δράσεις. Και φυσικά συμφώνησα με χαρά! 

Τους ζήτησα κιόλας αν μπορούν κάποια στιγμή να κανονίσουν ένα ταξίδι σε κάποιες μονάδες υδατοκαλλιέργειας για να δω από κοντά τις εξελίξεις του κλάδου και μου είπαν ότι το έχουν ήδη στα σχέδιά τους! Και μια μέρα χτυπάει το τηλέφωνο! 

Γιάννη θέλεις να πάμε να δούμε κάποιους ιχθυογεννητικούς σταθμούς και μερικές μονάδες υδατοκαλλιέργειας; Θα πετάξουμε μέχρι την Κέρκυρα και μετά με ένα σκαφάκι θα πάμε απέναντι στη Σαγιάδα όπου είναι οι μονάδες. Μια χαρά είπα και δεν ρώτησα τι είναι η Σαγιάδα μη θεωρηθώ και αγεωγράφητος αλλά με το που έκλεισα το τηλέφωνο άνοιξα τα google maps και εκεί βρήκα τη Σαγιάδα.. Η οποία λοιπόν είναι μια στενή λωρίδα Ελληνικής γης ανάμεσα στο Ιόνιο και την Αλβανία όπου δεν υπάρχει σχεδόν τίποτε και μόνο ένας δρόμος σε φέρνει μέχρι την άκρη της… Περίεργο μέρος σκέφτηκα και σίγουρα θα ήθελα να το δω.. 

Και έτσι έγινε λοιπόν… Βραδυνή πτήση για την Κέρκυρα και την επόμενη μέρα μπήκαμε στο σκάφος για να περάσουμε απέναντι.. 

Η αλήθεια είναι ότι χειμωνιάτικα δεν είναι το καλύτερο να βγαίνεις στη θάλασσα αλλά ευτυχώς δεν αντιμετωπίσαμε σοβαρά προβλήματα..

Μετά από μια ώρα φτάσαμε στην πρώτη στάση, έναν ιχθυογεννητικό σταθμό όπου μας εξήγησαν για τους γεννήτορες, το πόσο σημαντική είναι η ποσότητα του φωτός για το πότε θα αναπαραχθούν τα ψάρια και άλλα πολλά!

Αφού είδαμε τους γονείς μπήκαμε και είδαμε τις δεξαμενές με τα χιλιάδες μικρά ψαράκια που περιμένουν να μεγαλώσουν και να μεταφερθούν στη θάλασσα.. 

Είναι τρομερή η προσοχή που πρέπει να δίνουν οι άνθρωποι αυτοί στο πως μεγαλώνουν τα μικρά μιας και τα μικροσκοπικά ψαράκια αυτά θα χρειαστούν αρκετά χρόνια μέχρι να φτάσουν το τραπέζι μας οπότε είναι απόλυτος ο τρόπος που θα μεγαλώσουν ώστε να είναι απαλλαγμένα από ασθένειες και να αναπτυχθούν σωστά. 

Εκεί μας εξήγησαν επίσης για τις τροφές με τις οποίες τρέφονται, με τις δράσεις και τις έρευνες ώστε να πετύχουν τροφές οι οποίες δεν θα έχουν ζωικές πρωτεΐνες αλλά φυτικές, για την έλλειψη των ορμονών μιας και δεν υπάρχει λόγος να δώσεις ορμόνες σε ένα οργανισμό ο οποίος θα μεγαλώνει επί τρία χρόνια… Τα ψάρια δεν είναι κοτόπουλα.. απλά.. 

Επίσης μας μίλησαν για τη δουλειά που κάνει η ΕΛΟΠΥ στο να είναι η ασφάλεια του προϊόντος ακόμα πιο καλή με αυστηρότητα πρωτόκολλα σε όλη την αλυσίδα της παραγωγής έτσι ώστε να πάρει η κάθε εταιρεία μέλος της ΕΛΟΠΥ την άδεια να χρησιμοποιήσει το λογότυπο “Fish from Greece” ένα λογότυπο που δίνει επιπλέον αξία στο προϊόν της μιας και κόσμος ξέρει ότι τα ψάρια που έχουν τη σήμανση αυτή έχουν περάσει από ακόμα πιο αυστηρούς ελέγχους από αυτούς που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση για παράδειγμα. 

Έπειτα πήγαμε και είδαμε το μέρος που τα ίδια τα ψάρια μεγαλώνουν. Τα νερά σε όλη την περιοχή είναι πολύ βαθιά και έχει έντονα ρεύματα με αποτέλεσμα τα ψάρια να είναι σε πεντακάθαρα νερά και επιπλέον να αναγκάζονται να "κολυμπούν" πολύ... Κάτι που φυσικά τα κάνει πολύ πιο δυνατά με λιγότερο λίπος και βέβαια πιο νόστιμα! 

Φυσικά τα μέτρα ασφαλείας είναι πάρα πολύ σοβαρά... 

Τέλος πήγαμε μια βόλτα σε ένα συσκευαστήριο που όμως δυστυχώς μιας και φτάσαμε αργά η δουλειά είχε τελειώσει για την ημέρα. Εντύπωση μου έκανε πόσο καθαρός ήταν ο χώρος και πόσο δεν μύριζε "ψαρίλα".

Μας έδειξαν πως γίνεται η διαλογή και η συσκευασία και πραγματικά εντυπωσιάστηκα με τους αυτοματισμούς που χρησιμοποιούν... 

Στο τέλος πήγαμε σε μια πολύ ωραία ταβέρνα στην Ηγουμενίτσα όπου φάγαμε υπάροχα ψάρια από τις μονάδες της περιοχής! 

Πραγματικά ήταν μια εκδρομή που αν μη τι άλλο με γέμισε εμπιστοσύνη για τη δουλειά που κάνουν και ιδιαίτερα για την ΕΛΟΠΥ και την τρομερή προσπάθεια που κάνει ώστε το Ελληνικό Ψάρι να γίνει συνώνυμο της ποιότητας... 

Και σίγουρα από εδώ και πέρα όταν αγοράζω ψάρια με το σήμα του "Fish From Greece" θα είμαι σίγουρος για την φρεσκάδα και την ποιότητά τους!!!