Ήρθε και ο δεκαπενταύγουστος.. Σχεδόν το καλοκαίρι πάει προς το τέλος του και τι καλοκαίρι ήταν αυτό! Καλό-καίρι… μμμμμ ή μάλλον κακοκαίρι ήταν παρά καλοκαίρι… Ζέστη και μετά φωτιές και ξανά ζέστη. 

Αλλά γενικά μιλώντας το καλοκαίρι είναι η εποχή συγκομιδής. Θα πάρεις ότι έσπειρες τους προηγούμενους μήνες. Αν πρόσεξες το χωράφι σου και ήταν και ο καιρός σύμμαχός σου κάτι θα κάνεις.

Ο Πάνος με τα Φιστίκια του Kelyfos για άλλη μια χρονιά ξεκίνησε συγκομιδή και πήγα να τον δω.. Επειδή ήμουν εκεί και πέρσι μπορώ πια να ξεχωρίσω και με βεβαιότητα να πω ότι η μια χρονιά δεν είναι ίδια με την άλλη.

Καθόλου όμως… δεν πα να παιδεύεσαι εσύ, να κλαδεύεις, να λιπαίνεις, να ποτίζεις, να κάνεις τη φυτοπροστασία σου… Δέκα μέρες απίστευτης ζέστης στο τέλος της εποχής που μεγαλώνουν τα φιστίκια στο δέντρο και ότι και αν έκανες πριν δεν έχει σχεδόν καμία σημασία.

Φέτος τα φιστίκια δείχνουν λίγο κουρασμένα σε σχέση με πέρσι.. Οι υψηλές θερμοκρασίες στο τέλος της ανάπτυξης του καρπού έχουν σίγουρα διαφοροποιήσει το φρούτο. Είναι τρομερό… πάντως σίγουρα είναι ίσως και πιο νόστιμα από πέρσι γιατί η γεύση τους είναι πιο συμπυκνωμένη. 

Φεύγοντας μου έδωσε μια τσάντα με φρέσκα φιστίκια ακόμα με το μαλακό το φλούδι απέξω.. 

Τα έφερα σπίτι και τα άπλωσα σε μια ρηχή πιατέλα και τα στόλισα πάνω στο τραπέζι. 

Εκεί σε ένα διπλανό χωράφι είχε και μερικές αμυγδαλιές που δεν τις φροντίζει κανείς και έκοψα και μερικά μύγδαλα.. στάσου μύγδαλα ένα πράγμα μου ήρθε στο μυαλό.. να με κυνηγάει ο βοσκός με την κάπα σαν να με κυνηγάει η φωτιά ένα πράγμα..  Ά ρε μυαλό τι σκέφτεσαι.. 

Τα μύγδαλα τα έφερα και αυτά σπίτι και τα έβαλα σε ένα μικρό πιάτο από τα παιδιά στο “χωμάτινο”… Υπέροχα φάνηκαν. 

Και εκεί που τα μάζευα όλα αυτά πήγα και στο παραδιπλανό χωράφι και πήρα μερικά λουλούδια από μάραθο… θα μαζέψω τη γύρη τους γιατί είναι υπέροχο μπαχαρικό.. 

Επιστρέφοντας σπίτι τα στόλισα όλα αυτά μαζί με κάτι Τσίκουδα που μάζεψα από μια κοκορεβιθιά και τα έβαλα σε ένα βάζο. Δεν είναι έτοιμα ακόμα, είναι κατακόκκινα και όχι πράσινα (ναι, πρώτα γίνονται κόκκινα και όταν ωριμάζουν γίνονται πράσινα) οπότε δεν θα τα βάλω σε ψωμί αλλά η μυρωδιά τους είναι υπέροχη από τώρα… 

Είχα πάρει και κάτι κολοκύθες από την Ηλεία διακοσμητικές, τις έβαλα και αυτές σε δυο δίσκους και τα στόλισα και αυτά… Γενικά πολύ στολίδι έπεσε. 

Δεν ξέρω αν ήθελα να κρύψω, να ξορκίσω κάτι ή να στολίσω απλά το σπίτι και τα νέα έπιπλα.. 

Διότι ήρθαν νέα έπιπλα στο σπίτι,  μιας και μερικά παλιά έφυγαν για τα νότια προάστια. Έτσι όπως έφυγαν και άνθρωποι, έτσι όπως αλλάζει η ζωή μας. 

Και κάθεσαι και σκέφτεσαι τελικά τι είναι αυτό που έχει σημασία.. Η συγκομιδή ή όλο το ταξίδι; Πάντως είναι σαν να έχω μια λύσσα μέσα μου. Δεν είμαι ακόμα ήρεμος και στοχαστικός. 

Είναι ένας επίπονος Αύγουστος. Γεμάτος στεναχώριες, φωτιές, καταστροφές αλλά εγκυμονεί συγκομιδές και φυσικά και ελπίδες. Για να δούμε αν θα αποδειχθούν φρούδες για ακόμα μια φορά…