Με τον χειμώνα που έχει κάνει φέτος, με τις βροχές και το κρύο και τον πανικό η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ασχοληθεί και πολύ μαζί του… 

Έχω πολύ κλάδεμα να κάνω, πολύ ξεχορτάριασμα και όλα αυτά θα έπρεπε να τα είχα ήδη κάνει αλλά πότε; 

Ελπίζω να αρχίσει να βελτιώνεται η κατάσταση από το Σαββατοκύριακο γιατί δεν με βλέπω καλά!

Τουλάχιστον μέσα σε αυτόν τον πανικό υπάρχουν μερικά φυτά που δείχνουν να ξυπνάνε από την χειμωνιάτικη νάρκη τους και να μας δείχνουν το δρόμο. 

Από τα δυο γιαπωνέζικα σφενδάμια το ένα ήδη έχει βγάλει τα πρώτα φύλλα του και δείχνει πολύ όμορφο. 

Θέλει όμως κλάδεμα και διαμόρφωση γιατί το βλέπω πολύ γεμάτο και χωρίς λόγο.

Το άλλο με τα κόκκινα φύλλα ακόμα κοιμάται αν και χτες περνώντας από δίπλα του είδα κάτι μάτια να έχουν πεταχτεί… Νομίζω σε μια εβδομάδα θα έχει μισοξυπνήσει.

Οι τριανταφυλλιές που είχα πάρει από τον Αβράμη πέρυσι θέλουν γερό κλάδεμα και λίπανση. Και ένα ψέκασμα για να προλάβουμε τα χειρότερα. Έχουν όμως βγάλει μερικά λουλούδια και είναι τόσο όμορφα που θα περιμένω μερικές μέρες πριν τις κλαδέψω. 

Τα αστέρια του κήπου όμως φέτος είναι οι νάρκισσοι που είχα πάρει από τον φίλο μου τον Παύλο Γιάνναρο στη Σωκράτους. Θα κάνω και ένα ειδικό αφιέρωμα στους νάρκισσους όταν θα έχουν όλοι ανθίσει αλλά για μένα είναι από τα πιο όμορφα ανοιξιάτικα Λουλούδια και τους αγαπώ πάρα πολύ! Μέχρι τώρα έχουν ανθίσει μόνο δύο ποικιλίες αλλά την άλλη εβδομάδα περιμένω αρκετούς ακόμα.

Να πω εδώ ότι τους ανθρώπους που αναφέρω δεν το κάνω για διαφήμιση.. ούτε και ξέρω ποιος έχει το φυτώριο του Αβράμη και δεν με ενδιαφέρει κιόλας! Εντάξει, τον Παύλο τον ξέρω χρόνια και τον εμπιστεύομαι για τα φυτά μου απόλυτα αλλά γενικά όταν θα βάζω κάποιο λινκ εδώ θα το κάνω γιατί ξέρω και αγαπώ προσωπικά τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες αυτές και δεν το κάνω για διαφημιστικούς λόγους. 

Περισσότερα για τον κήπο τις επόμενες μέρες